nesir macunu

ben şimdi buradan
uzanıyorum boğazına güzel şehrin
ışıkları bir bir yanıyor istanbul'un
göz kırpıyor gecekonduların her biri
şimdi içimin yansımasıdır yakamozlar
gözlerin her ay, hep ay
siz hiç yeşil olmayan bir ay gördünüz mü
ben görüyorum gül deriyorum
ellerine nice vapurlar demirliyor
çocukluğum bisiklet tekerleklerini
feda ediyorum aman zarar görmesin diye
istanbul büyük diyorlar ya
kalbimi hissettikçe bunu anlıyorum. *