19 yaşında körpecik bir gençken ilk defa bu başlığa entry’mi girmiştim. Şimdi ise 30’ların ortasına doğru hızla ilerlerken buluyorum kendimi. Her sene yaş aldıkça daha da derinleşiyor sana karşı özlemim. 3.5 yaşındayken kaybettiğim, hayal meyal anımsadığım, insanların hatıralarında tanıdığım babamın ellerimizden kayıp Cennet’e kanatlanmasının üzerinden 28 yıl geçmiş… Seni çok ama çok seviyorum, yakın bir gelecekte görüşmek üzere.

bir sen olmak için 15 yıl daha… huzur içinde uyu babam!

Bugün mahallende arkadaşlarınla, komşularınla ve yüzlerce insanla seni andık. Aradan onca yıllar geçse de hala gönüllerdesin. Dokunduğun herkeste güzel izler bırakmışsın. Tanıyamasam da hatıralarda yaşatıyorum seni…

Bir sen olmak için 16 yıl daha… huzur içinde uyu babam!

yirmi altı yıl önce bugün kanatlanıp uçtun aramızdan. istirahat ettiğin o soğuk yere ilk defa cesaret edip gidebildim. sıcacık gözyaşımı bıraktım toprağına. öptüm mezar taşını, sarıldım ruhuna sıkı sıkı. iliklerime kadar yaşadım maneviyatını, konuşup dertleştim seninle. biliyorum yalnız değilsin bizimlesin her zaman, seninle birlikte ebediyete göç edenlerle sevdiklerine kavuşacağın günü bekliyorsun. bir gün o da olacak, her geçen gün sana kavuşacağım an yaklaşıyor. fakat o zamana kadar hasretin sızı olacak kalbimde...

bir sen olmak için 17 yıl daha... huzur içinde uyu babam...

sensizliğe çeyrek asır sığdırdık, bugün yirmibeşinci seney-i devriyen. her nerede isen çok sevildiğini ve özlendiğini bil!

bir sen olmak için 18 yıl daha... huzur için uyu babam!

Ömrün yetseydi mutluluğuma şahit olacaktın. Herkes yanımdayken, senin olmaman, olamaman... Evet baba evlendim.

bir sen olmak için 19 yıl daha... huzur içinde uyu...

sensiz gecen koskoca 23 yil... bugün dugunume tam 100 gun kaldi baba.bu heyecanlı gunlerde mutlulugumu seninle paylasmak ve yanimda destegini hissetmek varken birlikte olamamak...
bir sen olmak icin 20 yil daha...huzur icinde uyu..

Nizamiyeden çıkış yaptığımda senin orada olmayacağını bildiğim hâlde gözlerim seni aradi. Gulumsedim. Artik ölüm yıldönümünde annemde buruk bir sevinç olacak. Evet baba, bugün terhis oldum..
Bir sen olmak için 21 yıl daha... Huzur içinde uyu.

Gozlerim doluyor, daha da daha da ozluyorum seni... tanimasam da, hayal meyal hatirlasam da ve hatta birlikte gecirdigimiz surenin 7 kati kadari ayri kalsak da... biliyorum cennettesin, dunya gozuyle goremedigin oglunla bulusacagin gunu iple cekiyorsun.
bir sen olmak icin 22 yil daha... huzur icinde uyu baba

Sensiz geçen 20 yılın tarifi imkansız, kederimiz geçip giden yıllar gibi artıyor. Bir sen olmak için 23 yıl daha... huzur içinde uyubaba...

bundan tam 19 yıl önce kanatlanıp uçup gitmiştin cennete, yıllar geçtikten sonra bile ismini hayırla yâd eden yüzlerce kişiyi görünce, senin gibi bir babaya sahip olmanın mutluluğunu yaşıyorum. bir 24 yıl daha sen olmak için... huzur içinde uyu...

kuzi keri

yarınki sınavına çalışmıyor.*

+ merhaba bay kuzi keri bugün nasılsınız?
- hölöhölö höğğğğ
+ ah ben de iyiyim efendim, sağlığınız da umarım iyidir?
- helehölö höğğ halaağh
+ anlıyorum sayın kuzi keri. peki ya eşekler?
- : )))

(bkz: bağımsız diyalog)

Quentin Tarantino'dan (bkz: Reservoir Dogs).

Ahan da linki: http://www.youtube.com/watch?v=U9rIBE0KM-w*

"zeynep bu güzellik var mı soyunda
elvan elvan güller biter bağında
arife gününde bayram ayında
zeynebim zeynebim allı zeynebim"

yazarların şimdi dinlediği şarkıdan cümleler oldu ama idare ederin.

http://http://www.youtube.com/watch?v=E77JfwdcZfc

the big lebowski filminden (bkz: the dude)

http://www.imdb.com/character/ch0003518/

(bkz: cevab veremedi)

bir ıssız adaya düşersen yanınıza alacağınız üç şey nedir diye sorsalar,cevabım:
-pink floyd, pink floyd ve pink floyd olurdu.*
(bkz: yanınıza pink floyd almak)

Yıllar geçtikçe yokluğunu daha da hissediyoruz. Aramıza yeni katılanların sana dede diyememesi ne kadar acı. Sen olabilmek için bir 25 yıl daha... Huzur içinde uyu...

en kötüsü de ne biliyor musun aziz dostum kalabalıklar içinde yalnız kalmak... bunu bu şekilde salt dile getirmek, söyleyen kişiye egoist ve yahut tribe giren ergen yaftası yapıştırılması tehlikesi ile karşı karşıya kalmak işten bile olmaması kuvvetle ihtimal olsa da, bu platformda söylemeye hiç de çekinmiyorum.

evet yalnızım lan! ve yalnızlığımı beni anlayamayan, belki de beni anlamayan(!) bir yığın cesedin içerisinde yaşıyorum. onlar benim anlam veremediğim şeylerle eğlenebilip,mutlu olabiliyorken ya da tam tersine bir soruna sahip olup ve o sorun hakkında dertlenirken, benim bunlara kayıtsız kalmam sanırım beni bir boy daha da yalnızlık bataklığının dibine batırıyor. bataklığa batarken de bir kurtuluş eli, bir ışık ya da bir dostun kurtarıcı kanatlarını bulamamak sesimi soluğumu kesiyor, beni nefessiz bırakıyor ve sonuç olarak bohem bir hayatın içine tekmelenip atılıyorsunuz.

peki ben mi hatalıyım bu konuda.çok mu sert? çok mu anlayışsızım ya da insanlar çok mu mükemmel? çok mu mutlu?

yalnızlık çok mu çok oluyor?