bugün

hani dersin ki yeter,bitsin artık her şeyimi vereyim ama fayda etmez..
"Nusaybin'deki şehitlerin ismi açıklandı mi?" Diye soran silah arkadasina;
-Evet canim eşin sehit olmuş diyememektir.
O gitme demedi, ben de kalayım demedim.

Onun gitme demesini isterdim, ben de kalmayı isterdim.

Dünya ikimizden oluşsaydı olabilirdi belki. Ama gelgelelim dünya sadece ikimizden oluşmuyordu ve ben onun yüreğinde üçüncü tekil şahıstım.
ona gitme demeyi cok istedim, ama demedim. cunku bir bilinmezligin icinde hapis haldeyim. kendi hislerime bile yabanciyim.

o da kalayim demedi, cunku niye desin hakliydi. gitmek icin bir suru sebebi vardi.

boylece bir guzel sey daha bitti.
su gibi bitti suya karsit gibi bitti.
bir kere beni aramaya tenezzül etmedi kahpe, bahanesi telefonla konuşmayı sevmiyorum oldu.
görsel
Bertaraf edecek imkan elinde bulunmamaktadır. işte bu çaresizlik. Evet.
Aslinda caresizlik icin soylenecek bi dunya sey var ama hicbiri yasamanin verdigi dolulugu anlatamaz.
Sınırı geçecek olmak. Evet.
kabullenilmiş olan.hep akla gelen.zayıflatan.iyi anlarınızda birden moral sikerten.çarezisim orospu cocuuu.
insanın ruhunu daraltan durumdur. Kimseye anlatamaz, hiçbir çözüm yolu bulamaz, kafayı yeme noktasına gelirsiniz...

Ama yapabileceğiniz bir şey yoktur. Bir sigara yakarsınız... Birkaç Fırt çektikten sonra sessiz sessiz ağlamaya baslarsınız .
format sırasında fotoğrafların, belgelerin olduğu D: diskini silmektir. napıcam ben şimdi?
Sessiz sessiz Ağlamaktır. kimse seni Anlamayacaktır
Elinden isi gucunu vatanini milletini aileni kabetmesidir.
Insan baska ne yapsin.
Vatan once vatan.
görsel
bir insanın dibe vuruş anıdır çoğunlukla..
eğer ki gerçekten bir kez olsun çaresiz kalırsan senin için hayat daha sonları çok farklı ilerleyecek.

kaybetmeyi, kaybetmeye alışmayı ve kaybedileni çaresizce izlemeyi öğreneceksin.

çaresiz kalıp acı çekeceksin ama büyüyeceksin çocuk, güçlenecceksin..
Şu anda içinde bulunduğum durum amk.
Şu an içinde bulunduğum durumdur. iyi değilken herkesin senden şikayet etmesidir.
Ben bu duygunun iflahını sikeyim.
Zordur.
Öyle imkanı olan çaresizlikten bahsetmiyorum.
Çocuğuna ilaç alamadığı için hırsız olan babadan, evladı engelli diye toplumdan dışlanan anneden, yoğumbakımda yatan gencecik çocukların ailesinden...
Bundan daha kötüsü var mı bilmiyorum.
Ama ölüm karşısında yaşanan çaresizlik kadar güçlüsü yoktur diye düşünüyorum.
en unutamam dediğin anlar bile unutulur, en katlanmak istemediğin şeyler hiç ummadığın anda düşer aklına. insan olmanın çaresizliğidir bu.

burak aksak.
olmamasını istemediğiniz her şeyin bir bir olması ve hiç ses çıkartamamanızdır kısaca. Yapacak çok şey vardır aslında ama hiç biri elinizden gelmez.
tam da dilaver cebeci'nin "hep bu odada kaldı bağırtılarım" dediğidir.
iki adım ileri bir adım geri değildir.
Bir adım ileri iki adım geri de değildir.

Saplanıp kalmaktır, öylece...

Ve dudaklarını ısırırsın da artık kanamaz.
Hayatım boyunca birkez çaresiz kaldım.
Kardeşim ölümle boğuşurken.
28 gün yoğumbakım kapısının önünde çaresizlik neymiş çok iyi öğrendim.