bugün

Kendi kendime konusuyom evde. Egleniyom. Guluyom baya.

Tek basima yemek yemeyi sevmiyorum pek.

Ne biliyim pilav yaparken pirinci suzmeyi unutmussam mesela ve o anda tereyagi erimisse, sen su ocaa bak ben de sunu suzeyim, diyemiyorum falan.

Ama yine de cogu zaman yalnizlik guzel.
ne kadar çok, farklı hikaye var diye farkedilen anlardır. dil, din, ırk gözetmeksizin insanlığın tümü, kendi hikayeleriyle doludur.

sırf bu yüzden tüm insanlığa secde edesim var..
Yalnızsan bunu her an hissedersin.
Samimiyetle yaziyorum. tam bir ay boyunca telefona kontur yuklemedim.
Cunku arayacak bir insanim yok.
Sabah kahvaltısında bu ekmek bana yeter ya demek ve akabinde 2 lokma bir şey yemeden kalkmak.
Kahvaltı yalnız hiç çekilmiyor.
Disari cikmak isteyince cagircak kimseyi bulamamak.
Bakınız bugün doğum günüm ve kimse tek bir mesaj dahi atmadı, iyi günler.
Rehberi açıp tüm isimleri bir bir okuduktan sonra kimseyi aramadan kapattığım andır.
pazar günü herkesin bir programı varsa ve evde teksem .
Youtube'da takılıyorum, uyku tutmadı. Orhan baba çalmaya başladı bir şarkı iki şarkı üç şarkı derken saymayı bıraktım hala çalıyor.
Bence bu adamın tek derdi seni beni anlatmak, yalnızlığı anlatmak.
sevgililer günü.doğum günü.her özel ve insanın sevdikleriyle kutlamayı istediği gün yalnızlığı tokat gibi çarpar insanın yüzüne.çevren kalabalıktır belki ama mutlu olduğun bir olay olduğunda söylemeye korkarsın,paylaşamazsın mutluluğunu.kıskanırlar,nazar değer çünkü.
Bu saatte hala uyumamış olmamdan.
Yalnızlık edebiyatı yapmaktan bile sıkıldım. Her zaman olduğu gibi 2 saat uykuyla devam edecek hayatım.
insanın içini acıtan anlardır.

Kötü bi şey olur ve ister istemez elin telefona gider, numarasını yazarsın, çünkü her zaman yanında olmuş ve seni iyileştirmiştir o kişi. Sonra numarayı silersin. Onun yokluğu gelir aklına. Oturursun soğuk bir banka, yakarsın sigaranı, gökyüzüne bakarsın. Yalnızlık budur.
evden çıktığında gidecek yer bulamamak.
Sabahları açılan üstünüzü kimse örtmüyor ya.. Buz gibi oluyorsunuz.

Yalnızlık çok soğuk.
bugün yatakta oturmuş ders çalışıyorum. yalnızım. bir an afedersiniz kakam geldi ve tuvalete gitmek için yataktan kalktım gidiyorum. yolda giderken aklıma şu cümle geldi: 'aga, aslında insanın kakası geldiğinde gidip sıçabilmesi harbiden güzel lan'. oturdum tuvalete. aldım akıllı telefonumu elime. girdim whatsappe ve şunu fark ettim. buraya yazdığım düşüncemi paylaşacak bir insan yok.. rehberimde 600 a yakın numara var. fakat bir tanesine şu düşüncemi yazamadım.. işte yalnızlık böyle boktan bir durum.. (bkz: gider ayak espiri yapayım da ağladığım ortaya çıkmasın) (bkz: şaka lan ne ağlıcam) (bkz: ama koymadı değil) (bkz: bkzların ırzına nasıl geçilir)
Havada uçuşan sohbetlerin zerre ilginizi çekmediği nezaketen gülümsediğiniz an.
Yalnızlığımı her anımda yaşıyorum ben çünkü yalnızlığım ile mutluyum görüyorum ki insanlar sadece menfaatleri için yaşıyor sırf çıkarları için arkadaşlık,dostluk veya eşlik ediyorlar bu yüzden yalnızlığımın elimden alınmasından korkuyorum, ben yalnızlığım ile mutluyum.
soğuklardan sesinin kısıldığını iş yerine gidip müşteriyle konuştuğun zaman fark ettiğin zaman.
Tabağa yemek koyup masaya oturduğunuzda.
okul çıkışı dürüm yiyecek arkadaş bulamamak diyim sen anla kardeş.
düşünmeye başladığınız andır. tebrikler, başladınız.
dışarı çıktığında sessizce sahilin yolunu tutup kulaklığını takarak denizi seyrettiğin andır.

bazen kendi kendine mırıldanırsın, dökmek istersin içinde ne varsa..
yapamazsın.
Sofrada kaşık çatal sesinden başka bir ses olmadığında.

Oysa sevdiklerin olsa karşında, yemeğe konuşmalarıyla, neşeleriyle, gülüşleriyle keyif katsalar. işte o ne güzel tablodur.
Kendime, Bugün ne yapsam? sorusunu sorduğum zaman. Bari sinemaya gideyim.
güncel Önemli Başlıklar