bugün

insanı hırçın ve çekilmez kılıyor.
aslında her insanın mahkum olduğu.
6 sene sonra ilklerin yaşandığı bir şehirde sap sap dolaşınca daha iyi anlaşılan durum. Ayrıca eski anıları canlandıracak bir taksimin kalmaması Kadıköy'e gidecek kadar genç hissetmemek sokaktan geçen insanları izleyen amcalar gibi takılmak da tuzu biberi olayın.
Yalnızlık hasta olduğun zaman sesinin kısıldığını bile bilememendir.
hiçte tanrısal olmayan birşey.
insanı bir süre sonra yabanileştiren. başta yalnızlık bir tercihken arkadaşlarınızdan uzaklaşırsanız yabanileşip bu yalnızlığın kalıcılaştığını görebilirsiniz. böyle bi tek başına kalmak güzel geliyor. öyle ki geçen kendi kendime şehirlerarası yolculuk yaptım.
Ev arkadaşımın şehir dışına çıkmasıyla içinde bulunduğum durum. koca haftasonu nasıl geçicek şimdi :(((
Herkes yalnızlıktan yakınıyor ben de bunu anlamıyorum, herkes ama herkes zengininden fakirine hayvan gibi cevresi olanından kurağına kadar hepsi.

Sakin olun.
(bkz: cumartesi akşamını evde yalnız geçiren insan)
insanlar yalniz birakilmazlar, yalniz olmak isterler. yalnızlık adamı düşündürür düşündükçe yalnızlaşırsın
ve sonunda yalniz olmamaktan korkarsin istesende arkadaşlarınla eskisi gibi olamazsın yada arkadaşlarinla hiç eskisi gibi olmamissindir
aşk desen ne yaşayabilirsin ne anlatabilirsin ancak burada yalnızlığını anlatirsin.
yalnızlık kişinin kendisine zaman ayırdığı ve aynı zamanda mental açıdan beslendiği bir dönemdir.. ki bu verimli dönemi bohem, mutsuz ve kompleksli geçiren canlı türleri de yok değil.. peki bu başlıkta cânım yalnızlık evresinin nasıl faydalı atlatılacağı ve adeta çocuk yetiştirir gibi özenle insanın kendi iç dünyasına değer kazandıracağı yazılmamış mıdır? çok defa yazılmıştır, ve halen yazılmaktadır..
hayatla ve yaşadıklarınızla ilgili muhtemelen ruh sağlığınızın çöküşü ile sonuçlanacak sonu gelmeyen düşünme hastalığının sebebidir genelde.
yeter ulan bıktım bıktım.
arkadaşların olmasına rağmen hala yalnız hissetmek üzüyor insanı.
Anlaşılmaz iklimlerin değişmeyen yağmuru. Bu tabiri anlatmak zordur. Yalnızlık ancak yaşamak ile anlaşılır. Ama yaşadığın bu şeyi anlatmak daha zor.

Onca insan içinde bile olsan, bülbül gibi şakısan bile yalnızsındır. Öyle garip bir duygudur işte.
bazen sadece zorunluluktur.

kuşkusuz.

koşullar dolayısı ile.
Duygusal yalnızlık kadar acıtıyor mu bu yalnızlık.
Bu başlığı aratmanıza sebep olandır.
Kimsenin beni anlamadığı durumlarda hissettiğim.
görsel
değeri bilinmeyendir. zira ne kadar az insan o kadar huzur.
En cok yoranıda kalabalık selindeki yalnızlık değil mi ?
Dilin ağrıyan dişi yoklaması gibidir yalnızlık. Sen ne kadar düşünmemeye çalışırsan çalış, zihnin bir şekilde hissettirir yalnızlığını.
Akşam 22:00 gibi başlıyor işte uyuyana kadar. Yoksa geri kalan Zaman'larda aralarına karışabiliyor onlar gibi davranabiliyorum.
Neden bu kadar güzel olduğunu bir türlü anlayamadığım.