yalnızlık hissiyle gelen bunalım

insanın etrafında ruhundan anlayan insanlar olmayınca olması muhtemel durumdur. Etrafınız tam tersiniz olan kafa yapılarıyla dolu olduğu için probleminizi anlatıp kafanızı rahatlatmak gibi bir lüksünüzde yoktur. Sizde mecbur hiç bir şey yokmuş gibi, sanki yürüyen bir duvarmış gibi davranıp karşı tarafa ruhsuz, hissiz, dertsiz bir insan profili çizersiniz.

insanı halden hale sokan bunalımdır.

Yalnızlığa popülerleşen açıdan bakılmasının bir sonucudur. Başka bir deyişle, Kişinin kendisini fikirlere ya da olgulara değil de, kişilere adamasının bir sonucudur. Popülizmin yarattığı bir önyargıdır: kişilerin verdiklerini, hiçbir alan, fikir ya da olgu veremez. zeki insan yalnızlıkta, düşünceleri ve hayal gücüyle muhteşem bir eğlenceye bile sahiptir. Hayır, züğürt tesellisi değil***.

birçok beşeri münasebetten kat kat daha iyi olandır. bunalıma girerim daha iyi amk.

böyle anlatsan da geçmez bir bunalım hissidir. yakınındaki herkes de sanki sana inat gibi daha bir neşeli canlı olurlar. onları görünce iyice anlaşılmayacak bir durumunun olduğunu zannedersin. hiç bir şey yapamazsın. bir nevi ot gibi yaşarsın.

yalnızlıktan kurtarıcı: http://iliskilerokulu.blogspot.com/

telefon rehberini karıştırırsın, dışarı çıkacak iki kelam edecek bi insan ararsın. bakarsın, yoktur. bir hışımla tüm numaraları silersin. facebook'a girersin, sanal arkadaşlarına bakarsın. bir kaçına dışarı çıkalım dersin, yok derler. onların başka işleri vardır. bilirsin aslında. buru duruma kendini kendin itmişsindir. herkes isteyerek yalnızlaşır bilirsin. kafanda ciddi ciddi deli sorular oluşur. beni sevmiyorlar mı, neden sevmiyorlar? neden kendimi bu hale getirdim, bak insanlar ne güzel eğleniyorlar? gençliğime filan yazık mı etmiş oluyorum ben şuan, zamanım boşa mı akıp gidiyor, gülemeden konuşamadan? ne yolunu bulsam da çıksam şu durumdan? soruların arttıkça yalnızlığının dozu artar, bu seni bir bunalıma sürükler. çıkmak yine kendi elindedir, o ayrı. zaman zaman her insan da yaşar bunu. çevresi onu tatmin etmediği zaman filan. sonra yine normale döner de, kalıcı olursa sıkıntılı.

özellikle tek çocuk olanlar için daha da zor olan durumdur. evde konuşacak birini ararsın bulamazsın, arkadaşlarını ararsın mutlaka işleri vardır yine konuşamazsin son çare olarak kulaklıkları takar bunalımın derinliklerine doğru dalarsın.