bugün

ilk zamanlarda insanı zorlayan bi durumdur. Fakat zamanla insan kendini avutmaya, bu duruma alıştırmaya çalışır. lakin zordur hatta kimileri için imkansızdır.
alışıldıktan sonra rahatlığı hiçbir şeye değiştirlmeyecek olan özgürlük hissidr. alışması uzun bir nekahet dönemi içerir.

edit: 7 yıllık tecrübeyle sabittir asla hiçbir şeye değişmek istemezsiniz alıştıktan sonra.
konuşmayı unutmamak için arada telefonla birilerini aramak gerekir.
çoğu insanın sadece çalışıp elde edemediği durum...
alışma sürecinde en büyük sorunlardan biri geçmiştir. hatıralarınızı rastgele dağıttınız odanızda yürürken sağınızı solunuzu yaralarsınız. ilk yaralarınızda canınız yanar, sonrakiler daha az acıtır, sonrakiler çok daha az. yalnız yaşamaya alışmaya çalışmak aslında "yalnızlığın yaralarına alışmaya çalışmak"tır. alışmayı başarabildiğinizde acılarınızı sevdiğinizi farkedersiniz, şaşırırsınız. hiçbir şeye değişilmezdir.