bugün

ankara... gözümde tütüyor.
ankara' da olsaydım şimdi, tunalı' da çakır olmuş vaziyette yürüseydim, gençlik caddesine gitseydim sonra. profesör' de kokoreç yeseydim. sonra ata' nın önünden geçip selam verseydim. bahçeli' de biraz yürüseydim. soğuktan buz kesmiş olduğum halde yine de arkadaşlarımla deliler gibi kahkaha atabilseydim.

güzel olurdu bence.
çok fazla olmasa da yazar olmayı özledim. duy beni sözlük?
çocukken açlıktan ağlamalarım. o kadar gurur vericiydi ki .
lisedeki kız arkadaşımı hala özlüyüyorum.
küçükken komşumuzun bahçesinden erik çalıyordum onun tadını hala özlüyorum.
duygularımı...
mutluluktan havalara uçtuğum o eski günler.
leeahmacun.
çocuk olma rahatlığını.

her ne kadar pek fazla kullanamadıysam da, muazzam bir rahatlık çocuk olmak. istediğini yap, amaaan çok işte derler en nihayetinde.
eski evim...
Balık ekmek-şalgam.
çocukluğumu ve annemi.
özgürlüğümü.
Eski beni özledim.
huzuru özledim.
Eski sevdicek.
Eski olan her şey.
kayseri pastırması
zeytin yalı sarma
biber dolması
mercimek köfte
kısır.
kazan dibi.
Aile kardesler hurrem sultan nargile cafe. Istanbul be.
ailenin tüm fertleri televole izlerken en küçük birey olarak koltukta uyuyakalmak. o kadar yerde, o kadar yatakta, o kadar şahısla uyudum, o huzur yoktu. olmayacağı da yıllandıkça anlaşılıyor. eşek kadar olup televizyon açık olmadan uyuyamamak ne demek amk.
(bkz: sule i omrum sonuyor)
(bkz: kokoreç)
(bkz: am)
(bkz: göt)
(bkz: meme)

Tek bedende mümkünse.
imza: bir asker.
(bkz: çocukluk)

hiçbir boktan haberin yok, dünyanın, sabah kalktığında annenin hazırladığı kahvaltı, dışarıda oynanan oyun, yeni yeni keşfedilen sayılar rakamlar, boyama kitapları, gece yatarken anlamını bilmediğin ama ezberlediğin duaların okunması, anne ve babadan arada tokatları içerisinde bulunduran ne olursa olsun karşılıksız sevgi-şefkat, hiçbir kötülüğün farkında olmayan, sadece ve sadece çocukluğun getirdiği birkaç afacanlık dışındaki melek gibi davranışlarla ibaret olması.

belki de kendi çocukluğuma indim kim bilir. ama, gerek otobüste olsun, gerekse maruz kaldığım altın-pasta günleri olsun annemin kucağından bırakmamak için diretip o iki elini göbeğimin ortasında birleştirmesi kadar sancılı bir dönem yoktu herhalde.*
(bkz: meybuz)
(bkz: leblebi tozu)
güncel Önemli Başlıklar