bugün

görsel
burdan edanın beni affetmesini söylemek istiyorum, şu anasını avradını şey ettiğimin gururu olmasa ona da söylemek isterdim de affet işte aq.
sözlüğe daha bügün katıldım ve inanılmaz derece de sıkıcıymış..
ışık üni. efsane adam mikiyor. cebimde 5 kuruş para kalmadı, sıkıntıdan sözlüğe giriyorum
ışık üni. efsane adam mikiyor. cebimde 5 kuruş para kalmadı, sıkıntıdan sözlüğe giriyorum
ışık üni. efsane adam mikiyor. cebimde 5 kuruş para kalmadı, sıkıntıdan sözlüğe giriyorum
görsel
çok öfkeliyim.
böyle amaçsız, boş beleş saatler geçirme isteğimin tavan yaptığı günlerden geçiyorum. ne kadar da canım sıkıldı şuanda ama sıkılsın napayım canımı eğlendirmekle uğraşamam, ne hali varsa görsün. *
en acısı da ne biliyor musunuz?

yazdıklarımı ondan başka herkes okuyor!
Sevdiğim adamı gözaltına aldılar bugün, fikirleri yüzünden savundukları yüzünden.
Ben de aynı seyleri savunurken, onu bu davalarda görmekten mutlu mu olayım yoksa böyle gözaltına alınıyo diye uzak dur bunlardan mı diyeyim bilemedim sözlük.
Korkuyorum, ülkemizin geleceği için de sevdiğim adam için de.
O kadar sinirliyim ki insanlara. Saçma sapan kişileri torpille işe sokuyorlar saçma sapan işler yapıyorlar.

2016'ya girmek üzereyiz ve hala insanlar hayranların da bir canı olduğunu, onların da duyguları olduğunu anlayabilmiş değil.

Bir de gelmiş "ivripi birliğini girilim" diyorlar. istersen dünyanın en kalkınmış ülkesi ol, bu kafayla oldukları sürece bir halt olmaz bizden.

Kayıp köpek buluyorum, sahibi alana kadar güvende dursun diye barınağı arıyorum hepsi beni birbirine yönlendiriyor. En az 10 tane arama yapmışımdır.

Yok neymiş yaralı veya hasta değil diye alamazlarmış. Sanki ne halt olduklarını bilmiyorum, millete satıyorlar köpekleri. Ya sanırsın hayatını sokakta geçirmiş bir köpekten bahsediyorum. Golden retriever ya bu. Sokakta yaşayabilir mi?

Dedim tamam bunlardan hayır yok bari eve götüreyim yok neymiş taksici almazmış. Minibüsle götürmemi mi bekliyorlar acaba?

Ama bunlar internette ancak duyarlılık kasarlar yok hayvanlar oyuncak değil, sokağa atmayın bla bla.

ilk önce beyninizi değiştirin.
Cok asiri bunaldim tek bir insan bile gormek istemiyorum etrafimda hicbir seyden keyif almiyorum.
insanlar neden bu kadar kötü?
son derece spesifik bir olayı sizlere anlatma ihtiyacı duydum sayın yazarlar.
bundan 1-1,5 ay kadar önceydi. uzun süredir fazlaca hoşlandığım ve konuştuğumuz kızın babası vefat etmişti. çok üzülmüştüm.
destek olmak amacıyla birkaç kez görüştüm. acısından mütevellit kendini biraz soyutlamak istemesine rağmen küçük jestlerle kendisiyle konuştum fakat kendisi hakkında çok fazla bilgim yoktu.
vefat olayından 2 hafta sonra yakın bir arkadaşımın daha babası vefat etmişti. cenazesine arkadaşlar olarak toplanarak gittik. ve tamamen şansa hoşlandığım kızın babasının yattığı mezarlık ve arkadaşımın babasının gömüleceği mezarlık aynı yerdi. (bkz: karacaahmet)
arkadaşımın babasının defin işlemlerini hallettikten sonra -ölüm tarihi sırasına göre olsa gerek- hoşlandığım kızın babasının mezarını da buldum. duamı ettim. yukarıya doğru yürümeye başladım.(bilen bilir yeni mezarlık karacaahmetin biraz aşağısında)
olay tam olarak böyle bitmedi.
yukarı çıkarken üzgün bir şekilde mezarlıklara bakıyordum. (bu arada mezar taşlarını okumak büyük unutkanlık sebebiymiş diyorlar)
bir anda kızın soyadına ait bir aile mezarlığı daha gördüm.
twitter'daki ve instagramdaki antalya yazılarıyla örtüşüyordu çünkü mezar taşında da (bkz: ormana) yazıyordu.
ormana'yı araştırdım. antalyanın manavgat ilçesinin kuzeyinde kalan bir yörük köyüymüş.
google da adını ve ormana'yı birlikte yazdığımda küçüklük fotoğraflarından tutun da yıllar önceki yazılarına, forum sitelerindeki yorumlara, aile fotoğraflarına denk geldim.
kendi ağzından bir cümle dahi alamadığım kızı mezarlık sayesinde kütüğünden ailesine kadar araştırdım. değişik bir duygu yaşamakla birlikte bu kadar çok bilgi topladığıma da şok olmuştum.
ardından duamı ettim, mezarlıktaki yaprakları temizledim ve yoluma devam ettim...
kendisine hala söylemedim ve söylemeyi de düşünmüyorum. belki günü gelir birlikte güleceğimiz bir anda kendisine aktarırım. bir süredir benimle nedensiz bir şekilde konuşmuyor ama olsun.
çünkü ileride bu anımı anlatırken oluşabilecek gülme olasılığı için bile buna değer. o anı bekleyeceğim...
Derinlerde bi yerlerde bi acım var fakat ne sözlük sorsun nede ben söyleyeyim.
Tek başına mutlu olmak,utanılacak bir şey değildir.
Lakabı karabatak olan bir insana göre epey fazla su üstünde kaldığımı fark ettiğim an özüme döndüm.

Gitmeleri sever insanlar, ben kaybolmayı sevdim.

Nefesimi tutma zamanı.
Hiç kimsenin hayatı benimki kadar degisken ve hızlı akmıyordur, cok ilginc. Surprizlerle dolu, her hafta farklı bir olay. Şanslıyım çok, ne yaşarsam yaşayayım düzene giriyor ama bozulmak kaydıyla sonra tekrar düzelmek kaydıyla, seri bir şekilde.
içimin sıkıntısından ölüyorum.
gece yarısının getirdiği yeni bir güne girmeden uyumayı özledim; bugün hasretim dinecek galiba, gözlerim kapanıyor. Ama bunları yazmadan da uyumak istemiyorum. Söylemek istediğim birkaç şey var.

Düşüncelerimden dolayı insanlara haksızlık ettiğimi, bunun da inanılmaz yanlış olduğunu fark ettim bugün. insanların yaptığı bir hareket ya da herhangi bir davranış bana uymuyorsa anında nefret ediyorum. Nefret, benliğimde kolayca oluşabilen bir duygu; sevgi ise bir o kadar zor. "Sevebildiğim" insanların gözünde hiçbir şey olduğumu fark ettiğim bu 5 aralık günü içerisinde, nefretle dolduğum insanların gözünde de bir o kadar çok sevildiğimi fark ettim. Bu durum tüm düşüncelerimi alt üst etti işte.

Neyse ne, hiçbirimiz dört dörtlük değiliz. Hele ki ben, yanlışlar üzerine kurulmuş biriyim. hayatımın geriye kalan bu sürecinde sevgiyi ön plana çıkarmaya çalışacağım, aynı insanlara gösterdiğim gibi.
Diğer sözlük yazarlarına söylemek istiyorum. Beyler ve hanımefendiler burada kimse size zorla yazın demiyor. Eğer yazıyorsanız kullandığınız şakayı da, yazım tarzınızı da, anlatmak isteğiniz olayı da samimi hale getirin. Evet tanım illa ki yapacağız ama biz burada kendimiz gibi "yazmayı" seven insanlarla beraber olduğumuz için mutluyuz. Bu yüzden sizmişsiniz gibi yazmayın, siz gibi yazın. Trolleri ayrı tutuyorum. Kaliteli trolleyen her yazar diğer yazarların üzerinde bir yeteneğe sahiptir. Size de sahip çıkarız yeter ki zekice trolleyin abi "kadın kasiyerin amacı" diye başlık açmayın şu saatten sonra, elinize yazık.
kusucam buraya.

çok iğrenç yaratıklarız biliyor musunuz? Gerçekten bak. Mesela biz insanlar olarak modern çağın orospularıyız. Kendimizi karşı cinse beğendirmek için kendimizi pazarlıyoruz,sikimsonik şeylere deli paralar yatırıyoruz neden? sadece karşı cinsi etkilemek ve insanların bizlere bakışını değiştirmek için.

mesela bak hiç içten değiliz. hayatımız menfaat ilişkilerinde ibaret. bu menfaat ilişkileri aile yapımızda bile var. ailemizden biri istediğimiz bir şeyi yapmazsa trip atıyoruz ya da bir anlık sinirleniyoruz ,bir anlık bile olsa nefret ediyoruz.

mesela bak aşklarımız yalan hocam. uğruna ölmek üzere olduğumuz aşklarımız yalan. şunu anlayamıyoruz mesela sevdiğimiz insanın ileride başkasını seveceğini anlayamıyoruz, anlayamadığımız için onun bizim için yaratıldığını düşünüp daha çok bağımlı hale geliyoruz ona, ayrılınca da kendimi öldürücem triplerine giriyoruz.Aşkı hiçbir zaman bitmeyecek bir şey olarak düşünüyoruz.

mesela (bu söyleceğim şey herkes için değil) hiç sevmediğimiz meslekleri seçiyoruz neden? daha fazla para için para!.

para hırsı mutluluğumuzu körertmiş,sevgimizi,aşkımızı satın almış.

neyse sanırım bu kadardı.
" elim gogsunun üzerinde dursun. Nerede kaldığımızı unutmayalım! "
Kalabalık düşünceler yaşamla kavgaya itti beni, geç anladım bu kavgaların benim çarmıhım olacağını... - Tolstoy