bugün

ne yapacağını bilmeyen bir kertenkele gibi.
Maçın henüz 20. dakikasında oyundan çıkarılan oyuncunun sinirden tepiklediği şu şişesi gibiyim.
hasta. ulan bildiğin hasta oldum şu yaz vaktinde. o kadar entry girdik, birlikte mesaimiz geçti, biriniz de geçmiş olsun demiyorsunuz amına koyduklarım.
Cok karisik bi ruh hali .Bi arada bi derede kalma durumlari.Iki yol varda hangi yoldan gitsem ?diye dusunme durumu.iki kapi var hangi kapiyi acsam ?,iki merdiven var hangisinden insem??bi bilememe bi "araf"tayim kimse yokmu??durumu .Titanik batarken keman calmaya devam eden kemanci durumuda olabilir.Ama tum bunlara ragmen neseliyim.neden mi ??Bilmiyorum dedim ya durumlar coook karisik.
bok gibi mına koyim. sikerler böyle hayatı.
kırgın, hayal kırıklığı içinde, karmaşık...
cumartesi günü kpss var. sınavı kazanırsam hayatımdaki çözümsüz şeyler, acaba ne olacak dediğim şeyler bir anda çözülüverecekmiş gibi hissediyorum. o yüzden * * hayatımda hiç yapmadığım kadar ders çalışıyorum. gecem gündüzüm kalmadı, her şey allak bullak.
bu kadar karmaşık hissetmemin nedeniyse böyle önemli bir dönemimde yaklaşık 3 aydır evde yalnızım. ablalarım 52 gün arayla doğum yaptı. annem doğumdan önce gideyim, doğurdu kalayım, bari yarı kırkı çıksın vs. derken hala evde yok. ne güzel işte diyor insanlar ama benim yerimde olmadıkları için bilmiyorlar.
yalnız kalmaktan ve geceleri karanlıktan korktuğum için en ufak tıkırtıda nasıl kaskatı kesildiğimi, çoğu zaman kazık kadar halimle sıkıntıdan ağladığımı, yemek yapmayı pek bilmediğimden (bildiğim yemekleri yapmak uzun sürüyor ve ona zaman harcamak istemiyorum) ve her gün makarna yemek istemediğimden çoğu zaman aç kaldığımı, sabahları yalnız kahvaltı etmekten nefret ettiğimi...
demem o ki böyle önemli bir dönemi kendi kendime, kimsem yokmuş gibi atlatıyorum. belki 2 ay sonra başka bir şehre taşınmam gerekecek ve annemle geçirebileceğim son ayları yapayalnız geçiriyorum. * *
bu hissettiklerimi düşündükçe daha çok gitmek istiyorum. ben buradaydım siz yoktunuz diyebilmek için, yalnızlığıma kılıf uydurabilmek için...
çok boktan.
Yanına avm açılmış esnaf lokantası misali çaresiz.
Artık düşünmek bile istemiyorum. Bir kaç güne gidicem bu şehirden, yeni yerler yeni insanlar. Umutlarım kırılmaz umarım.
kendi evinde olmemek icin kapisini kilitleyerek yatmasini soyleyen ebeveynlere sahip bi insanin ruh hali nasil olur ki bilememekteyim.
Yanına süpermarket açılmış bakkal amca gibi umutsuz çaresiz ama Allah'tan ümidini kesmeyen.
Sinirli. Annem arada olmasa... ağzına sıçıp suratını duvardan duvara Vurmak, dişlerini ağzına doldurup burnunu beynine gömmek istiyorum...
Kamui'yi uzun sure sonra ilk defa goren kagura
(Uzgun-pisman-rahatsız-melankolik)
Evin ziline basıp kimo demek gibi.
iç güveysinden hallice.
Aglak.
3-4 gündür sigara yok müzik yok. Yemek yok. Su içmek zaten izdirap gel git yat sırf sinir.
yine iyiyim sanırım.
çok gergin.
ruh halimin ebesini sikicem o derece.
Siki taşşağı birbirine denk.
Limoni buaralar.
Başımın içindeki atlar çiftleşmeyi bıraksa belki iyi olabilirim sözlük.
boktan,
kahvaltı hazırlayanım bile yok
dünkü eylemde sırtıma tazyikli su yemiştim ağrıyor.
ulan toma...
Cok acayip mutlu, hatta musmutlu. Çünku 20 gun aradan sonra yarin tam gun izinliyim. Essekler gibi yaticam sozluk, uykudan bayılana kadar uyuycam.
sıradan ve rutin, sabah programlarının vermiş olduğu hafif sersemlik.

neyse ki kendime geldim.

http://www.youtube.com/watch?v=BwZll6Orib4&feature=share
Antiperspirant deodorant gibiyim, ozon tabakasını delesim var.