sözlük yazarlarından aforizmalar

giderken gel demedikleriniz, gittiğinizde size git demek için sizi orada bekler.

her öğrencinin hayatında oyunlardaki gibi ''bölüm sonu canavarı'' kılığında bir hoca vardır.*

bazen kestirme yol, yolu kısaltmayabilir. **

bence ismiyle birebir örtüşen tek bir yemeğimiz var.

türlü

nasıl güzel bir isimdir lan bu. türlü diyosun ve anlıyosun içinde türlü türlü şeyler var. üç haftadır aklıma geldikçe bayılıyorum bu yemeğe bu ismi koyan atalarımıza saygılar

lan nietzsche yazmışsa bi şeyler, ben de yazarım olum dedirten başlık.

aha da buyrun...

eğer her gün aynı yoldan geçip gidiyorsan o yollar hiç yürünmemiş demektir senin tarafından. yeni hedeflere varmadıktan sonra eline bir şey geçmez o yollarda. sadece ömrün kısır bir döngü üzerinde tükenir gider.

eğer her defasında başladığın noktaya geri dönmekten, ya da yeniden varmaktan kurtulamıyorsan bakış açını değiştir. üstünde yürüdüğün çemberin dışını gör ve oraya yürü. hayat çizgin o esaret çemberini teğet geçip gitsin sonsuza kadar. tüm takıntıların, korkuların ve esaretin geride kalsın. yani dostum aş kendini.

geçmişini unutup geleceği inşa ettiğini zanneden nice dindarların, sermayedar olunca nasıl dini dar olduklarını da gördük..

hep birilerine birseyler ögretmek için çabaladim ama basaramadim. Zamanim ve sagligimdan parçalar yitirdim. Ama o bana birseyler ögretiyor. Mucizeler gerçekmis.

aşk bir sırdır; diyarı mısır'dır.

virgüllerim bitmiş. son bir noktam var ve onuda ne zaman nereye koyacağımı bilmiyorum.

"her güneşin tadına bakarsan, gecen bitmez"

"hayat 7 milyar bilinmeyenli bir denklemden ibarettir."

birinin rüyası bir başkasının kabusudur.

bakamassan göremezsin.

herşey incelikten, insan kabalıktan kırılır.

Bil ki,

Kukla adam her gün yontulur.
Kafası küçülür aptallıkları büyür.
Mimikleri boyanır küçük fırça darbeleriyle
Bu yüzdendir hep o yapmacık melankolisi

Ama dersen,

Kukla adam karşı çıkamaz efendisine
ipinin çekilmesinden korkar
iki büklümdür benliği
iki büklümdür elleri, dizleri, bilekleri

Yine de,

Kukla adama replikleri ezberletilir
Ve duraksamaksızın söyletilir mum alevinin gölgelerinde
Kukla adam kendi gölgesinden irkilir
Kendisi için ölümdür alev ve gölgeler ölümünün yansımalarıdır
Ya da o öyle zanneder
Zannedilmişliklerine sığınır
Zannedemedikleri yalansızlıktır

Üzgünüm ki,

Kukla adam anlamsız sıfatların sahiplenilişidir;
Aynaya bakamaz, suretsizdir
Dökülüverir her yerinden suratı
Ellerinde tutamaz
Avuçları delik deşiktir

işte ve işte,

Kukla adam ki,
Her gece bir tanrı yaratır elleriyle,
Ve tanrısıyla işi bittikten sonra,
Kayıtsızca öldürür onu,
Metanetsizdir...

Peki,

Kukla adam yalnızca yaşar ve ölür,
Minimal zaman kavramlarının dişlileri arasında sıkışmıştır,
Kırılır kemikleri, Nefes alamaz,
Sesleri sessizdir...

Kelimeleri yapış yapıştır kukla adamın,
Bir bataklık yaratır satırlarından,
Boğulur cümle birikintilerinde, son kabarcık çıkar su yüzüne
Ve her paragraf başında bulunur sahipsiz kelime leşleri,

Sonsuz bir törendir bu,
Sonsuz bir intihar,
Bu yüzdendir ki,
Kukla adam kimseyi suçlayamaz,
Ve kimse Kukla adamı suçlayamaz,

Kafiyesizdir...

sus ve insanları dinle.
nefes almayı ihmal etme.
ağla yıkansın ruhun. kaç kere ağladın önemli değil. ağla ruhun temizlensin.

''öpemediğin güzeli üzmeyeceksin''

"aşk en büyük fahişe, zaman ise onun en afilli pezevengidir."

her sevişmenin bir bedeli var. kimileri insanların, kurulu hayatlarını altüst edebilecek kadar dahi meşrep ama bir o kadar da baştan çıkartıcı... ve ne vakit sevişesi gelse birilerinin zaman bitiveriyor başlarında bir pavyonun önündeki bakir gençlere yaklaşıyor gibi... zaman tasfirinde bir beyazlık çağrışımı hakimdir insanların genelinde. ki zamana bir renk verilecek olsa mutlak surette boş, öylesine bir beyaz verilirdi insanlar tarafından. sivri burunlu bir beyazlık herkesin aklına gelmese gerek ama sadece yakından bakıldığında bu gözle görülebilir oluyor.

her şeyin bir handikapı vardır.

duygulari kelimelere indirgemek ne kadar da sacma, her insan farkli duygular yasarken. ask diye bir sey var mesela; herkes farkli bir duygu yasarken, bir kelimeyle anlatmaya calisiyoruz onu.

''evliliğin tahliyesi yoktur''

öyle, bu dünya böyle...

realizmin gözü kör olsun!

"yüzümü kaybediyorum."

zihin fukara olursa fikir ukala olur.
bir yerden.