sosyalizm

feodaliteye karşı burjuva devrimini gerçekleştirmemiş, sanayi devrimiyle fabrikaların etrafında kümelenen kentli nüfus yaratamamış toplumlarda bir boka yaramayacak model.

sosyalizm, var olmak için kapitalist düzene muhtaç.

afrikalı köylüleri isyana teşvik edip ellerine silah tutuşturarak en fazla cehaleti besleyip, soykırımları körüklersiniz.

akşam makarna yiyip yatakta mercedes-villa hayali kuranların kötülediği rejim, aferin.

beyin olmayınca böyle..(tokatlı galiba)

aptala anlatsak anlamaz ..

zengin, paranın hâkim olduğu değil, paraya hâkim olandır!

necip fazıl kısakürek - sosyalizm ve kominizim

hakkında birşey bilmeden şu sosyalizm güzellemesi yapanlara ayar oluyorum. işin sadece edebiyat kısmında hayallerde yaşıyorlar.

geçtiğimiz yüzyılda dünyanın yarısı sosyalizm ile yönetildi ve uygulandığı her ülkede başarısız oldu. zorunuza gitse de bunu kabul edin komünikler. sosyalizmin olduğu her ülkede insanlar yoksulluk ve sefalet içinde perişan oldu. herşeyin kamuya ait olmasından kaynaklanan verimsizlik insanların günlük yaşamda her alanda geri kalmalarına neden oldu. dünya ile yarışta sadece sovyetler birliği uzay, nükleer ve askeri alanlarda etkili olabildi. ancak bunun için de elindeki bütün kamu kaynaklarını buralara aktarmak zorunda kaldı. bu alanlardaki gelişmişlik toplumun refah seviyesini artırmaya hiçbir katkı sağlamadı. çünkü üretip dünyaya satabildikleri bir çamaşır makineleri bile yoktu.

her ne kadar sistem eşitlik üzerine kurulmuş olsa da dünyada her düzende olduğu gibi bu düzende de ayrıcalıklı bir kesim vardı. onlar da merkez parti üyeleriydi. diğer kamu çalışanları ve halktan farklı imkanlara sahiptiler. bu da eşitlik ilkesi için bir paradoks oluşturuyordu. george orwell hayvan çiftliği romanında bu durumu çitlikteki domuzlar üzerinden çok güzel anlatmıştır.

sosyalist ülkeler devlet yapıları gereği merkeziyetçi ve baskıcı ülkelerdi. demokrasi, insan hakları, düşünce özgürlüğü, basın özgürlüğü gibi kavramlar bu ülkelerde yoktu ya da kısıtlıydı. herkes her istediğini konuşamaz, gazetelerde her istenen yazılamazdı.

sosyolojik olarak toplum hayatındaki herşeyde çeşitliliğin az olması insanları bunalıma sürükledi. çünkü insan yaratılışı gereği farklı olmayı isteyen bir varlıktır. bir hayat düşünün ki herkes aynı tip evlerde aynı tip eşyalarla yaşasın. sadece devletin kendisine sunduğu elbiseleri giyebilsin, gıdaları tüketebilsin. düşünmesi bile kasvetli.

en sonunda bu sistemin insanın doğasına aykırı olduğunu kabul etmek zorunda kaldılar ve sistem iflas ederek "kendiliğinden" çöktü. bu iflasın ardından domino etkisiyle sosyalist ülkelerde ardı ardına çözülmeler başladı. romanya'da iç savaş çıktı. doğu almanya berlin duvarını yıkarak batı almanya'ya dahil oldu. varşova paktı sona erdi. sovyetler birliği ve yugoslavya dağıldı. çekoslovakya ikiye bölündü. bir dönemin yıkılmaz denilen "demir perde" ülkeleri için ne kadar dramatik bir son.

diğerlerinden ayrı olarak incelenmesi gereken çin ise soğuk savaş sonrası kapitalizmin abd'den sonraki ikinci merkezi haline geldi.

şimdi soruyorum; bu sistem bu kadar mükemmel ise başta bu sistemin kurucusu rusya olmak üzere bu kadar ülke aptal mıydı da bu sistemi terketti?

günümüzde sosyalizmi inatla devam ettirmeye çalışan küba ve kuzey kore kaldı. bugün küba'nın durumu savaştaki suriye'den daha beter. kuzey kore'de ise distopik bir hayat var. bu kadar sosyalizm aşkıyla yanıp tutuşuyorsanız o ülkelere gidip yaşayabilirsiniz.

dünyada hiçbir zaman eşitlik olmadı bundan sonra da olmayacak gibi. şimdi dünyadaki bütün malları parayı vs herkese eşit paylaştırsalar kısa süre sonra bir grup insan servetini artırır geri kalan çoğunluk ise ya yerinde sayar ya fakirleşmiş olur herhalde.
neyse zaten ideolojilerin savunucusu olmak saçmalıktır bana göre. belli bir aşamadan sonra bir tür dine dönüyorlar neredeyse..

biraz önce bir caps gördüm. sosyalistlere beyinsiz diyordu.

şu an dünyadaki tüm varlıkların büyük bir kısmına en zengin yüzde birlik kesim sahip. birkaç zengin kişinin serveti milyarlarca fakirin toplam servetinden daha fazla. ortada büyük bir adaletsizlik var. adaletsizliği sona erdirmek için ve fakir bir tek kişinin bile kalmaması için sosyalizm şart.

Er geç tüm dünyaya hakim olacak.

armut piş azıma düş gibi bir durum yok yine herkes çalışacaktır ama proletarya dikdatörlüğünün bireysel dikdatörlüğe dönüşeceği çok açık.

Toplumsaldır.

Kapital sistemden daha iyi gibi.

islâm tasavvufunda bir servet ve zengin tarifi vardır ki, dünya çapında diye gösterilmeğe layıktır:

"- zengin, paranın hâkim olduğu değil, paraya hâkim olandır!"

necip fazıl kısakürek - sosyalizm ve komünizm

hayalimce herkesin bedavaya çalışıp bedavaya da yiyebildiği sistem.

demokratik bir sosyalizm inşa edilirse uzun ömürlü olacaktır.
halka rağmen halk için mottosu sürdürülebilir değildi, sürmedi.

Sovyetler içinde gerçekten halk için bir sosyalizm ideasi güden tek lider Sovyetlerin kurucu lideri Lenin idi.

daha sonra Troçki de bu ışığı verse de iktidarı eline alamamıştır.

sonuç olarak rüya olabilecek bir sistem Stalin ve sonrasında Rus emperyalizmine ve baskı rejimine dönüşmüş ve çökmüştür.
dünyaya ihraç edilen sol fikirlerin çoğu da bu baskıcı emperyal fikirlerle sağlandığı için dünya genelinde başarı sağlanamamıştır.

Gün gelir o biriktirdikleri altınlar ve paralar cehennem ateşinde ısıtılarak onlarla alınları, yanları ve sırtları dağlanır: "Kendiniz için biriktirdiğiniz işte budur. Biriktirdiğinizi tadın."
(Tevbe suresi 35.ayet)

Meşru sermaye diye bir şey olabilir mi? Paranın birilerinin elinde toplanması ne demektir? Birilerinin aç kalması demektir evet.

Üretilen üretenindir. Halkındır. Birilerinin ürettiğini, var ettiğini başka birilerinin biriktirmesi zulümdür.

Karınca kolonileri için olabilir.

(bkz: harika fikir yanlış canlı türü)

Bu düzen çocuklara yalnızca daha fazla istismar, daha fazla sömürü, daha fazla mutsuzluk vaad ediyor. Sosyalizm hemen şimdi... En çok da çocuklar için.

Kapitalizm öyle bir beladır ki sen istemezsin ama maaşını bile bankadan alırsın. Mecburiyet gibi bir şey oldu artık.

(bkz: toplumbilim)
(bkz: sosyalizm)

üretim araçlarının özel mülkiyete değil kamu mülkiyetine geçmesini isteyen kişilerin benimsedikleri görüş. armut piş ağzıma düş olduğu için işlemez.

kürtçüler tarafından esir alınmıştır.Türkiyede sosyalizm filan yoktur.

ihtiyaç duyulan.

Komünizmden bir önceki safha olan mağara ideolojisi.. Eşit şekilde fakirleşelim düşüncesidir. Sosyalizmle yönetilen hiçbir ülke gelişmiş ve zengin değildir.. Ayrıca komünizm gibi milyonlarca insanın kanını dökmüş dandik bir dogmadır..

Türkiye'de asla uygulanamaz. Boş hayaldir.. Gerçi bu ideolojinin kendisi de ütopiktir..

Yoksulluğun paylaşıldığı sistemdir.

Hep beraber fakir olalım demektir.

"Ekonomik refah", ortada sabit duran ve sermayedarla emekçi arasında bölüşülen değil, sürekli yeniden üretilmesi gereken bir şey. Sosyalistler bunu kaçırıyor. Sosyalist ekonomik sistemde ekonomik refah üretilemediği için görece eşit de paylaşsan insanlar daha yoksul oluyor.

Önceliği üretkenliğe verecek şekilde bir makro iktisadi denge sağlandıktan sonra sermaye sahibi ile emekçi arasında bir bölüşüm ilişkisi de var elbette, bu yadsınamaz. Ama zenginleşme asıl olarak bu bölüşümden değil ekonomik kalkınmadan gelir. Üretemezsen neyi bölüşeceksin?