bugün

bazen kendim diyorum ve tam o sırada kendimi terk ettiğim günler geliyor aklıma. bazen de annem geliyor ama fani dünya, belli mi olur?
ama bence en güzeli;

(bkz: rabbin seni terk etmedi)
Kız kardeşim.
Anne dışında var mı ?
iç sesimin sahibi ben ölünceye kadar bana eşlik edeceğinden şüphem.
annedir.
Beni mi?
(bkz: narrator)
öyle bir kişi yok annem dahi terk etti. kimseye guvenmeyin.birgun herkes gider çünkü.
Herkes gider o gitmez. Bu kadar da büyük konuşuyorum.

Gitmez dimi lan? Öyle birden atar yapınca şey olmadım değil.
Bu hayatta sizi herkes sevmeyebilir herkes kıskanabilir. bilirsiniz Kardeşiniz bile sizin ondan daha iyi olmanızı istemez insanın ruhunda var bu o yüzden Anneniz ve babanız.
sadece kendim..
Anne baba. Belki kardes. Ayrica en yakin dostunuzun termetme ihtimali sevgiliden dusuktur.
Sizi Terk etmeyecek

Üç seçenek Vardır..

- seven bir kadininiz,

- nakit paranız,

- kopeginiz
Yalnızlığım.
Hep yanımda olan ve ayakta kalmamı sağlayan BEN tabi ki...
Sağ el Elenora, sol el Elizabeth.
beni öldükten sonra da yalnız bırakmayan allahım.
yok ki! (siz karikatürü canlandırın gözünüzde)
Allah. Gerisi fasa fiso.
Öyle birini daha bulamadım.
annedir en başta. ailenin diğer üyelerini ayırmak istemem ama sonra gelir onlar. anneden kastım öyle cami avlusuna çocuk bırakanlar da değil ayrıca onlara anne mi diyoduk? eğer cidden anneyse terketmez ama bütün sevdiklerimiz yok olup gidecek.
Koynuma soktuğum koca ayım. Yarın bir gün ben ölsem bile yatağımın sol köşesinde hep duracak.
Şüphesiz ki yalnızca anne ve babadır. Bir kardeşin bile sırt çevirdiği toplumumuzda sizi terketmeyecek tek insanlar onlardır.
Öyle birisi yok,çünkü ölümlü dünya.