sigaraya nasıl başladınız

Kahpe insanlar yüzünden. gözüm bir şeyi görmüyordu, lisedeyken yemek yemeyip paket alırdım, neyse ki insan olgunlaşınca bırakıyor sigarayı bende bıraktım.

iki sene kadar içtim, keyiften.
yaklaşık bir hafta önce bıraktım.
bana hiç bağımlılık yapmadı.

Birgün herşeyden ne kadar bunalmışsam artık, istemsizce bir bakkala gidip bir paket samsun 216 bir de çakmak aldım o gün bu gündür sigara içerim.

içenleri gördükçe başlamamam iyi olmuş diye cevaplayacağım sorudur.

Kibrit çöpünü ağızda söndürmeyle.

okuduğım roman karakterinin sigara içmesiyle canımı isteten ve soluğu büfede aldığım durum zinciridir. o gün bugündür ne o beni üzdü ne de ben onu.

Ortaokulda sacma sapan bir arkadas grubum vardi ki coguyla sadece yolda selamlaşıyoruz bazisiyla konusmam bir arkadas grubumla ayda 1 bir paket sigara alip hepsini paylasip ayni anda hepsini icerdik buda bize yeterdi sonra o ayda birler hafta bire cikti sonra her bulusmamizda sonra baktimki onlar hayatimda yok ama sigara hala hayatimda sonra dedim ki o zaman sigara daha afilli arkadas devam dedim sonra bir baktim hic aklima gelmez oldu ben onu unutur olmusum nankor ben olmusum simdilerde kendisiyle sadece icki masalarinda karsilasir olduk bazende bir kahve yani.

Annem de babam da sigara içiyordu. Ben de küçükken hep onlara özeniyordum. Sonra bir gün paramı biriktirip annemin içtiği sigaradan (bkz: viceroy) aldım 1 paket. Lise 1. Sınıftaydım. içiyorum sanıyordum ama meğerse içime çekmiyormuşum. Sonra bir gün kuzenimle takılıyorduk, o sigara çıkardı içiyor musun dedi. Evet dedim. Verdi bir tane ama sonra sen yanlış yapıyorsun dedi. Nasıl dedim. Böyle içine çekeceksin dumanı dedi. Çektim. Boğulur gibi olup öksürdüm. Başım dönmüştü. O da güldü. O günden bu güne işte 4 yıldır devam ediyoruz bakalım.

Içmediğim için bu konu hakkinda bilgi veremem.

şerefsizlerden kaçarken bi ara şerefsizlik yaptığımı farkettiğimde.

kız sigara içiyodu ölmek istercesine, toyluk işte.

sonra ben de kendime aynı cezayı verdim gönlümü avutmak için.

hayattan bir beklentim olmadığı için rahatım, köpek gibi içiyorum.

sarhoştum ve çıplaktım, tam hatırlamıyorum.

babamın yüzünden.
baba dedim sigarayı bırak bende içerim bak dedim.
banane mk dedi o gündür içiyorum.

1 duman, 2 duman, sonra paketim nerde seklinde.

Aromalı sigaralar başlattı beni. Vişneli djarum başlattı, black ise bıraktıracak gibi.

22 aralik 2015

Sigara icen arkadasin agzindan sigarayi alan, bunun tehlikelerini ve zararlarini soyleyip duran ben bir anlik merakima yenik dusup basladim. Ne arkadas ortamiydi, ne de sigaranin cazibesiydi beni etkileyen, sadece icmeye basladim. Sanirim da el tiryakiligi oldu ve firsat buldukca iciyorum. Son zamanlarda farkettim ki içerken tum pismanliklarim ve kaybettigim guzel gunler aklima gelmeye basladi. Belki bu bir cesit terapidir diye kendimi avutmaya bile basladim ama kim bilir kac zaman sonra basima bir bela acacak bu sigara. Umarim hayatta her sey yolunda gider de bir sekilde kendimi şunu birakmaya ikna edebilirim.

Sigara öldürür.

https://www.youtube.com/watch?v=oVXlt_YBG-I

5.30dan itibarenki kısım en orijinal sigaraya başlama hikayesidir.

en çok merak ettiğim sorulardan birisi,birkaç kez denedim aslında ama alışamadım bir türlü.
(bkz: şaşkınlık)

hiiihhh babam geldi. *

Hıııııı...ğk! Anam geldi.

bir sigara yakayım dedim,
bir niyet ettim sorma,
yakı verdim bir sigara,
işte sigarayla olan aşkım böyle başladı iblikçi.
öpüldünüz.

Lise 1 de ilk dönem 5 zayif getirince bi yaktim yakis o yakis.

başlamadım evet.

şaşırdınız değil mi ?

sigarayı yakarak. *

Tam olarak yaşımı hatırlamıyorum ama küçüğüm o zamanlar dayımla çok vakit geçirirdik. Film izliyoruz dayım da arada pencere önüne geçip tüttürüyo. Bi yakıyo bi daha yakıyo. Sonra bi tane daha yaktı sigarayı küllüğe bırakıp mutfağa bi şey almaya gitti. O gidince biz sigarayla göz göze geldik. Bakıştık bi müddet. Sonra dedim ya ne var şunda acaba da dayım sürekli ağzının kenarında bununla yaşıyo. Gittim elime aldım ve içime derin bi nefes çektim. Ve sadece çektim. Sonrasında o dumanı dışarı çıkarma olayı var ya. He ben işte onu unuttum. Baya da gözlemlerdim aslında nasıl yapıyolar diye niye unuttuysam. Neyse ben bu dumanı dışarı çıkarmayınca boğuldum. Öksürüyorum dayıma seslenicem sesim çıkmıyo öksürmekten değil kelime harf çıkmıyo ağzımdan. Beyaz ışığı gördüm ben, orda hakkın rahmetine o küçük yaşımda erişiyodum ki dayım öksürme sesime geldi. Balkondu sarsmaydı sırt kısmına darbeydi derken normale döndüm.

Ondan sonra tövbe euzubillah paketi bile elime alırken tedirgin oldum. Sigara içilen ortamda bulunmadım. Evde arabada içtirmedim. Sokakta yüzüme doğru dumanı üfleyenlere sövdüm.

Şimdi sizleri tatlış ve pembiş ciğerlerimle selamlıyorum.

görsel