sevgili sahibi olamamanın temel nedenleri

güvensizlik.

Göte olan güvensizlik.

Bence güven duygusunun olmaması. Mesela beni gerçekten sevecek birini mi olacak yoksa maddiyata mı önem verecek kaygısı.

görsel

ya özgüveniniz yoktur ya da beceriksizsinizdir.

abi benim tipim kayık param da yok gibi söylemler sadece işin bahanesi. ne tipsiz ne çulsuz adamların yanında süper afetler var. sizin kolunuzda neden yok böyle güzeller.

erkekler için, kadını cinsel bir objeden öte görememek. istendiği kadar felsefe yapılsın temelde neden budur. doğru düzgün severseniz doğru düzgün sevilirsiniz, işte bu kadar.

Parasi olan adamdir. Sevgiliyle falan ugrasmaz. Arar elit pezevengini. Adam yollar bi fistik. Birkac saat takilirsin. Isin bitince, taksi parasini da verir geri yollarsin. Dirdir yok, vidi vidi yok.
Kilciksiz balik, dikensiz gül, cekirdeksiz karpuz. Vb.vb.

Fakirlik, çirkinlik, hasta olmak.

(bkz: tipsizlik)
Diğer her şey fasa fisoooooo, her şey psikolojideki yansıtmaaaaa.

kezban derdi çekmek istememektir, öyle çok fazla görüşmekten, Icığını cıcığını çıkarmaktan hoşlanmamaktır.

Keyfiniz gayet yerinde olabilir ve biriyle uğraşmak istemiyorsunuzdur.

-özgüvensizlik

-piç erkek değil efendi erkek olmak

-meriçlik adabını bilmemek ve sevmemek

-zengin olmamak

-sosyal olmamak

T: belli başlı gerekçeleri olan sorunsal.

Üşenmektir. Daha doğrusu neler yaşayacağını bilip gerek duymamaktir.

kesinlikle çekingenlik ve geçmiş tecrübelere dayalı "ya yine reddedilirsem" korkusu.

isteksizlik, inançsızlık ve heyecanın olmaması. bir de zor geliyor. birisini tanı, alışkanlıklar edin falan çok gereksiz.

daha televizyonun taksidi bitmedi amına koyim ne hatunu? şurda akbilini zar zor dolduran adamız, sevgiliye bizim gibi garibanların gücü yeter mi lan?

beğenmemek.

hiiiç öyle göt kalkıklığı, kendini beğenmişlik olarak değil hacılar.

öyle kızlar (hatta karılar demek istiyorum) var ki, ona göstereceğin ilgiyi, emeği kimsesiz sokak kedisine göstermek çok daha mutlu edebilir bi insanı.

beklentileri yüksek tutmanın ortaya çıkardığı bir durumdur.

Malca ilişki yaşamak istemek üsengeç biri olmak atak olamamak yeteneklerinizin kısıtlı olması.

asosyal olmak. yoksa hertürlü yani.

cesaretsizlik, korku, endişe, ne yapacağını bilememek, hazırlıksızlık, 2 lafı 1 araya getirememek, ne istediğini bilmemek. bu kadar aksilik bir aradayken gelen bile kaçar...

kendimi hazır hissetmiyorum. param yok . olacağı da yok zaten.

Herkesi onunla kıyaslamak.. her gelen insanın ruhunu onun gibi sarmasını , üstüne titremesini beklemek ; annenin yanındaki güveni başka biri daha sağlayınca ve baban bile seni kızı olduğun için severken onun seni sen olduğun için sevmesi varken ; sen kendini tanımıyorken onun senin beyninin en saklı odalarında elini kolunu sallayarak gezebilmesi kısacası seni senden iyi tanıyan bir sen olması ; hani insan gerçekten sevildiğini bilemez derler ya onun bunu bile çözmüş olması , sevgiyi derinliklerine kadar hissedebilmek .. bunları sağlayan biri ile dört yıla yakın bir zaman geçirince insan sonra herkesle bir haftayı zor bulan tatsız şeyler yaşıyor. Bazen o kadar seneye tek bir erkek sığdı da şimdi nasıl bir haftaya bile daha çok kişi sığıyor diyorsun ve onun seni sevdiğini o gittiğinde ve de kimse seni sevemediğinde anlıyorsun en kötüsü artık o da seni sevmiyor.. bunu bilmek kadar da hiçbir şey acıtmıyor. Hafta içleri gene iyi bir şekilde beynini oyalıyorsun da her cumartesi hayatında biri olsun olmasın kendini onda buluyorsun. Ayrılırken sadece kötü anıları hatırlatan beynine söverek sadece güzel anıları zihninde tazeliyorsun.. falcılara geyiğine giden sen falcının "herkesi onunla kıyaslamayı bırak. Bir gün onunla kıyaslamadığın zaman çok mutlu olacaksın. " demesinden sonra kahve falları eğlenceni bile bırakıyorsun.. çünkü bu his bu kıyas hiç bitmeyecek gibi geliyor heyecanlar onu gördüğün zamankinin bin katı iken ertesi güne herkes gibi biri oluyor karşındaki...

Sevgili sahibi olunur da "gerçekten sevgili" sahibi olunmuyor...sanki herkes çok sevmiş çok sevilmiş heveslerini ve kendini başka bedenlere ruhlara teslim etmiş kadar ruhsuz ve isteksiz ilişkilerde.. anlama çabasına girmeden "an" geçirme derdinde ama "anı" bile olamayacak değerde.

istemiyorum. Daha açığı var mı? is te mi yo rum.

erkeklerden sogumam , cirkin oldugum icin kimsenin bana yaklasmamasi , sevgili aramamak , sipsevdi olmak ama askim sevginin ve hoslantinin arasindaki farki bilmek , psikolojik sorunlarimin olmasi.