saklanan eşyayı bulamamak

şu sıralar pek sık yaşadığım, alzheimer'a yakalandığımı düşündüren olay. yıllar sonra bir gün o eşyayı bulduğumda yaşadığım sevinç ise paha biçilemez.

belki de çamaşır makinasına bakılması gereken durumdur.

anneannem hep ''şeytan aldı götürdü, satamadan getirdi.'' derdi ve bunu birkaç kez tekrarladıktan sonra bulurdu.

(bkz: şeytan almıştır şeytan)

acil lazım ise dışarı çıkıcaksanız... oturup ağlamak istenilesi durumdur... *

insanı çıldırtandır.

saklama işini hakkıyla yerine getirdiğinizi gösteren durumdur.
(bkz: içine pollyanna kaçması)

aradığın zaman bulamazsın ancak aramadığın artık lanet olsun dedikten sonraki ilgisiz zamanlarda lak diye karşına çıkar. tüm şalterleri attırır efendim.

insanı kimi zaman hayattan soğutan durumdur. bir yandan nereye koydum ulan ben bunu diye söylenir, içten içe öfkelenir, evi altüst ederken varlığını bile unuttuğunuz başka eşyaları bulup biraz olsun sakinleştikten sonra öfkenizi büyütmeye devam edersiniz. eğer aranılan eşya bulunamazsa bakılan yerlere bir kez daha dikkatle bakılır, o eşyayı en son ne zaman gördüğünüzü hatırlamak için hafızanızı var gücüyle zorlarsınız. sonuç bir avuç öfke. oturun dinlenin. hiç ummadığınız bir an karşınıza çıkacaktır. tabi aciliyeti yoksa.

bunun için iyi bir teknik vardır efendim. evin her odasını bomba arayan polis hassasiyetinde acele etmeden yavaş yavaş ararsınız. heyecanlanmadan, panik yapmadan...ama didik didik. bunu yaparken sağlam kafa ile, sabırla, acele etmeden, özellikle alkol almadan yaparsanız bulmanız kaçınılmazdır.

Bugün başa gelen olay. Öyle iyi yere saklamışım ki tam 1 saat aradım bilgisayarımı.

Klimanın kumandasını evdeki ufaklıktan öyle bir saklamak ki, iki gün arayıp bulamamak, mecburen gidip yenisini almak.

Kaybolmasın diye saklanılan eşyanın bulunamaması durumu. Eşyanın insanın gözünün önü denebilecek kadar yakınından çıkmasıyla sonuçlanır.