bugün

(bkz: aşıkken dinlenilecek şarkılar)
duygunun tarifsiz anlatımının tarifini veren şarkı. sustain olayını ders niteliğinde vurgulayan, kendine özgü çalış stilini konserinde daha da vurgulayan efsanenin, efsane şarkısı.
kurenai paylaşmış... farklı live bir versiyon atayım o zaman.

sevişirken dinlersiniz... ben de 1 tane biram var onu açiiim bari...sütyen kopçası açamıyoz madem.

https://www.youtube.com/watch?v=fcAgmoGeMB4
daha seksi bir ton, daha seksi bir parça olamaz denilen gary moore parçasıdır. ha bir de -gerçek- les paul le çalmış hayvanat, öperim onu.
https://youtu.be/vkUpfw4Hf3w
https://www.youtube.com/watch?v=18FgnFVm5k0

Şarkıyı Phil Lynott abimiz Paris'te beraber geçirdiği zamanları unutamayan gizemli sevgilisi için yazmıştır aslında onun yorumu daha dingindir ama yine de güzeldir. Phil ölünce can dostu Gary Moore onun anısına çaldıkça coşar coştukça coşturur. Böyle bir hikayesi vardır bu şarkının.
sasteyn'in dibine vurmak
her dinlediğimde büyük üstada olan saygımın katlanarak arttığı aşmış gary moore şarkısı. normalde en acıklısından film izlet bana mısın demem zor duygulanırım. ama çok gariptir ki bu şarkıyı dinlemek beni duygulandırıyor. her seferinde hem de.. bitirdin bizi be gary moore. belki de senin şarkıların gitarla gerçek anlamda tanışmamı sağladığı için bu kadar değerli benim için. neyse büyük sanatçıydın vesselam. unutulmayacaksın..
insana 7 dakikada paris turu attıran gary moore ballad'ı.
gary moore un muhteşem efkarlandıran şarkılarından biridir. rest in peace god of blues.
gary moore'nin bir notayı öldürmeden diğerine geçmediği şarkı. hatta birini öldürmesi 27 saniye sürüyor. can çekiştiriyor notaya. kemali ile dinlerseniz ölürsünüz.

zira "Bir müzik parçasının nağmelerini kemaliyle dinleyen kişi o an ölüverir." (Eflatun)
aşmış tabirinin en çok yakıştığı gerçekten aşmış şarkı. canlı performansında gary üstad solo attıkça insan kaybolur her saniye hayallerde.
bend tekniğinin çok iyi kullanıldığı hoş şarkı.
gary moore'un olmediginin kaniti olan sarkidir..
o nasil solodur be adam..
dinlerken sizi bir sokak köpeğine bile aşık edebilecek ruhaniyette yazılmış bir gary moore şarkısı.
insanı bağımlı yapıyor resmen. o soloyu atarken gary moore kendinden geçiyor, geçiriyor. 27 saniyelik sasteyn insanın tüylerini diken diken yapmaya yetiyor. müthiş ötesi.
sonlara doğru olan soloda biraz abartarak şarkının ruhunu kaçırsa da gary moore abi işini bilir, iyidir hoştur.
bu şarkıda gary moore gitarı çalmıyor,resmen ağlatıyor..
dinlendiği an sevgili ile dans edildiği hayal edilirse insanı uçuracak, dünyadan koparacak bi şarkı.
27 saniyelik bir sasteyn bölümü bulunur. *
(bkz: parisienne moonlight)
sevdicegin parisde olmasi ile iki kat koyar insana

i remember paris in '49.
the champs elysee, san michelle
and old beauolais wine.
and i recall that you were mine
in those parisienne days.

looking back at the photographs.
those summerdays spent outside corner cafes.
oh, i could write you paragraphs,
about my old parisienne days.
ortasındaki yaklaşık 45 saniyelik soloyu (aslında bi solodan daha fazlası) ilk defa duyanların, ''acaba bozuldu mu'' diyerek teyplerini kurcaladıkları birçok defa görülmüştür.
pariste aşıkların yürüdüğü bir yer olarakta bilinir.
Pek bi bilindik gary moore şarkısı. Dinledikce dinlemek ister insan.

(bkz: empty rooms)
gary moore'un süper sololar atıp, gitarını konuşturduğu, romantik ötesi şarkı!