ne yiyeceğine karar verememek

şu an yaşadığım kararsızlık durumu.

şu coğrafya'da asla sıkıntısı çekilmeyecek karardır. uyuyup uyandığımızda yapraaaağı yiyoruz her gün.

on çeşidi yer gider kusarım, karar verememe halinde olmam.

Formda kalabilmek için harikulade bir yöntem.

Bu sâyede düşünceden yorulan beyin bi müddet sonra kendini açlığa mahkum eder.

Anasiz yasamanin zorlugudur.

görsel

anne-babanin isten cikip eve gelmelerine bi saat kala, hayirli evladin hala bu saatte ne yemek yapacagina karar kilamamasi.

ne yemek yapsam bunlara ben sozluk !

saatlerce aç aç bekleyip zaman öldürmenize sebep olabilecek kararsızlık.

dünyanın en dandik durumudur. aç olduğunu hissetmeye başlayınca "ne yesem?" stresi başlar ve zaten über kararsız biriysen işler iyice boka sarar. iki saat sonra karnın doyar, anca.

evde yemek yapmak yerine, dışardan yemek söyleyen insanların içine düştüğü çıkmaz.

yazın yaşanan bir durum olarakta bilinir. genellikle acıkılır ve dolap açılır ama o sıcağın etkisi ile birden miğde de doyma hissi uyanır ve dolabı kaparsınız. bu böyle açlıktan ölene kadar devam eder.

kalabalık bir halde yaşıyor ya da tatil yapıyorsanız " ne pişireceğine karar verememek" şeklinde değişim gösterdiğinde kafayı yedirten düşünceler yumağını oluşturur tepenizde.

aç olmadığınız anlamına gelir.

buzdolabının kapağı açılır ve ne yenmesi gerektiği bir müddet düşünülür.(kişinin o anki mallık durumuna göre) ekseriyetle buzdolabının tüpünün bitmesine sebep olabilir.

eğer ailenizden uzakta yaşam süren bir öğrenciyseniz* başınıza her gün gelebilen durum. zaten yediğiniz sınırlı sayıdaki yemek çeşidini* belirli bir mod düzenine oturtup, aynı iki yemek arasındaki süreyi uzatmaya çalışırsınız, ama nafile. yediğiniz şeyler bellidir ve çok uzun zaman geçmeden hepsi tekrarlanacaktır. bu durumda akışına bırakırsınız. ama her gün bugün ne yesem acaba sorusu yemekten önce büyük bir zamanınızı alır.

ayrıca eğer evdeyseniz, yemek yapan kişi* bu kararsızlığı iliklerine kadar hisseder. ne yesemin yanında bir ne yedirsem derdi vardır.