bugün

Bedenim değil ama kafam yorgun birkaç gündür. Nasıl deşarj olacağımı bilmiyorum.
ruhum gitmiste bedenim biraz daha kalacak gibi.
akut gibi hissediyorum.
insanları içlerinde oldukları enkazlardan çıkarıp onları sevmem gerekiyor sanki.
benim enkazım ne olacak, bir kere de bunu düşüneyim be.
Şimdi ölsem kimse üzülmezmiş gibi hissediyorum .
yoksunluk evresinde gibi.
bildin mi?
sanki bugün bir şeyi yanlış yapmış gibi.

ama ne olduğunu bulamıyorum. içimde sarhoş uyanılan bir sabahın gecesinin hatırlanmaması gibi bir pişmanlık var. bir boşluk ve bir soru işareti.
Çürükce.
Seksapel.
boşlukta gibi. hissetmiyorum ,bir şeyler oluyor fakat ben çabalamıyorum. olanları umursuyorum fakat akışına bırakıyorum. "hiç şık yok farkındayım."
Daha dünya yeni güne hazır değilken ben uyandım.
Anlamsız manasız işler.
10 dakika sonra evden çıkıp işe gidecekmiş gibi. çok enteresan nereden geldiyse artık bu his. sanki son 14 senedir sürekli varmış gibi *
Uykusuzluktan oturduğu yerde bayılacakmış gibi.
Beynim ambale basiretim bağlı resmen hissizleşemiyorum da akıllanamıyorum da kaç senedir böyle sürünüyorum artık sorgulamıycam desem de diyorum ya içimde hala bi umut var. Bu nedir bilen varsa söylesin.hayır depresyon değil ondan da öte hayatın boşa gitmesi.. lütfen çözümü bilen varsa yardım etsin.
görsel
Istedigim değerleri bir arada tutmak çok zor.her zaman yanlış zamanmis gibi geliyor.
görsel
duvara konuşuyorum sanki. bağırıyorum ama sesim çıkmıyor gibi. suya yazı yazıyor gibiyim.
https://www.youtube.com/watch?v=Ji8g1hl9aDk
https://www.youtube.com/watch?v=XKJw4JL3yAg

8 dersten sınavım var 3 günde. bunlar hep onun kafası.
klozet kağağına pipisini sıkıştırmış küçük çocuk gibi.
edit: sıkıldım sözlük.
kendinize iyi bakın gidiyrum ben.
ççüükk gibi
yorgunum, ama tatlı bir yorgunluk. iki gündür izinliyim, oğlanla bol miktarda vakit geçiriyorum. Nasıl bir enerjisi var aklım almıyor bazen. iki dakika dinlenelim diyorum, tamam diyor ama 2 saniye sonra devam ediyoruz. Çünkü bizim gibi zamanla işi yok şu aralar. Sanırım işe gidince dinleneceğim. Buna izin demesek mi acaba. *
Geçen yıl izlediğim belgeselde çocuklar yetişkinlerden 10 kat daha hareketli oluyor diyordu. Pek inanmamıştım ama gerçekmiş.
neşeli diyebilirm
güzel ve neşeli
çünkü neden olmasın.
dokunarak.
Hissetmiyorum.
fazla kaygı ile fazla rahatlık arasında gidip geliyorum diyebilirim.