bugün

hayat bazen bazı fırsatlar sunar. siyaset de böyledir.

rte nin kendini uzantısı olarak gördüğü a. menderes'ten başlayalım.

adnan menderes'i iktidara taşıyan iç koşullardı.

chp nin içindeki çekişmelerle adeta kendi bacağına kurşun sıkması.
yıllar süren tek parti iktidarına hınç / iktidar yorgunluğu.
buna karşın özgürlükçü, yenilikçi, demokrat söylemler.
chp yönetiminin bazı uygulamalarının "din dışı" olduğu yönündeki algı.
dp'nin bonkör vaatleri (özellikle köylülere yönelik olarak)

vs.

rte yi iktidara taşıyan konjonktürdü.

kaolisyondan bıkmış.
ekonomik krizden yılgın. (buna neden olan siyasileri cezalandırmak isteyen)
"bir de bunu deneyelim" mantığındaki halk.
bu halkın milli görüş gömleği çıkaranların herkesi kapsadığını belirten, yenilikçi söylemlerine inancı.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

günümüzde iç ve dış koşullar yeni bir partinin filizlenmesi için ortam sağlıyor.

öncelikle akp iktidarının yol açtığı fırsatlara bakalım.

- rte'nin giderek diktatörleşmesi.
- akp nin orduyu, yargıyı, üniversiteleri ele geçirdiği ve böylece önünde duracak güç kalmadığı düşüncesi.
- bu kadar güçlü görünmesine karşın akp iktidarının yaşam tarzına müdahalesi sonucu gezi parkı isyanının olması.
- "askeri vesayeti kaldırma" bahanesi ve "daha fazla demokratikleşme" bahanesi ile başlayan ergenekon ve balyoz davalarının "orduyu dönüştürme operasyonu" olduğunun anlaşılması, özellikle türk silahlı kuvvetlerinin genelkurmay başkanının içeri alınmasının ve abdullah öcalan ile bir tutulmasının halkta yarattığı hoşnutsuzluk.
- gazetecilerin tutuklu olması, basının satın almalarla ya da şantajlarla "yandaş" hale getirilmesi, gezi olaylarında "penguen" gösterenlere karşı güvensizlik (basın bunu bile saklıyorsa Allah bilir başka neleri saklıyordur algısı)
- akp nin atatürk ve inönü başta olmak üzere cumhuriyeti kuran kadrolara ve cumhuriyetin kazanımlarına karşı olmasının laik kesimin korkularını depreştirmesi. andımızın ve tabelalardan tc'nin kaldırılmasına tepki.
- akp nin öcalan - bdp - pkk - barzani kaolisyonunun, pkk'lıların açıklamalarının, kürdistan'ın kurulacağı yönündeki algıların, akp'nin "milliyetçiliği ayaklar altına alıyoruz" açıklamalarının milliyetçi kesimde yarattığı hassasiyet.
- asker devletinden polis devletine geçişe tepki. apo posterleri ve pkk bayrakları ile yürüyenlere bir şey yapılmazken. elinde türk bayrağı ve atatürk posterleri ile anıtkabir'e yürüyenlere karşı polis müdahalelerinin olması. uzun tutukluluk süreleri. sebepsiz tutuklamalar.
- sunni merkezli mezhepçi yaklaşımın alevileri küstürmesi.
- aynı zamanda çıkar birlikteliği olan akp'nin toplumun faklı kesimlerinden aldığı desteğin kesilecek olması. örneğin akp nin askeri vesayeti kaldırmasına destek veren liberallerin, ekonomide istikrar isteyen işadamlarının, başta gülen cemaati olmak üzere çeşitli cemaatlerin rte'nin gücü elinde tutma ve iktidarı paylaşmak istememe takıntısı yüzünden akp'den desteklerini çekme ihtimallerinin bulunması.
- ekomomik başarının suni olduğunun anlaşılması. abd'nin fazlaca para basmasının ve bunun gelişmekte olan ülkelerle birlikte türkiye'yi de olumlu etkilemesi nedeni ile montaja ve gayrimenkul rantına dayalı ekonominin "dış finansman" desteği olmaksızın sürdürülemez duruma gelmesi.
- akp iktidarının dış politikayı eline yüzüne bulaştırması. "komşularla sıfır sorundan" önce "sıfır komşu" sonra "değerli yalnızlık" dönemlerine geçiş. özellikle suriye konusunda yaşananların etkilerinin yurt içinde görülmeye başlanması. mültecilerin yarattığı sorunların halk tarafından gözlemlenebilmesi. ayrıca rte'nin gidecek diye direttiği "esed"in hala görevinin başında olmasının "rte'nin bilek güreşini kaybettiği" algısına yol açması.
- yabancı devletlerden ve dış basından büyük destek alan akp yönetiminin giderek diktatörleştiği algısı, adının ek-kaide gibi radikal örgütlerle anılır olması, sunni mezhepçi politika izlediğine ilişkin algı, özellikle suriye meselesinde "kimyasal silah" kullanıldı yalanı ile dünyanın aldatılmaya çalışılması sonra bunda çark edilmesi. ab hayali ile yola çıkan akp'nin ab'ye ihtiyacı kalmadığı anda ab ilerlemelerinden vazgeçmesi vb. dış politikadaki çarklarla rte-davutoğlu ikilisinin güvenilmez ve tutarsız addedilmesi
muhalefetin yarattığı fırsatlara gelince

chp-mhp'nin gölge muhalefet yapması
her iki partide kitleleri sürükleyecek lider eksikliği
akp nin gündem değiştirme çalışmalarına balıklama atlamaları. suni gündemi öne çıkararak saklanmak istenen gündemi / başarısızlıklara örtmeye destek olmaları

chp'nin

- yıllar süren dezenformasyonun (chp'nin başörtüsüne laiklik ilkesi gereği karşı durmasının "din karşıtlığı olarak sunulması vb.) etkisi ile "dinsiz"lerin partisi olarak anılması.
- monşerler partisi olarak anılması. "halka inilmediği" eleştirilerine uygulamada cevap verilememesi
- "kürtlere tavizler veriyorsa biz daha çok veririz kürtler özerkleşsin" türünden sözde liberal yaklaşımlar ile türbanlı milletvekillerine önce karşı çıkıp sonra "akp nin oyununu bozuyoruz türü" tutarsız muhalefet ile akp'nin ekmeğine yağ sürülmesi.
- liderlik sıkıntısının çeşitli şekillerde baş göstermesi, sarıgül'ün transferinin akıllarda soru işareti yaratması. akp'nin gülen cemaati ile yakınlığı eleştirilirken cemaate yakınlığı bilinen birinin transferi ile "oy uğruna ilkelerden ödün verme" algısının yerleşmesi, daha da kötüsü halkın gözünde sarıgül'ün rte'nin soldaki aksi olarak görülmesi.

mhp'nin

- 40 yapar, püskevit, çikölata vb. söylemlerle sevimli dursa da kitleleri peşinden sürükleyemeyecek liderliği
- "akp nin koltuk değneği" olduğu yönündeki algı.
- mhp'den akp ye olan erezyonun engellenememesi

bdp'nin

- kürt milliytçiliğini yüceltirken etkiye tepki ile türk milliyetçiliğine ve türklerin kürtlere düşman olmasına yol açması, ayrılıkları körüklemesi.

tüm bu ortam milliyetçi-ulusalcı çizgide yeni bir parti için ideal.

sonraki entry'de bu partide olması gerekenleri tartışmaya açacağım.