bugün

kan görmeye dayanamayan, sonucunda bir sürü kan testi isteneceğini bilen hastanın, hastaneye gitmek istememesine neden olan durum.
kan vermekten de almaktan da korkmak en afillisidir. astım olup olmadığım kontrol edilecekti, kan vermem gerekiyormuş. zoraki ikna ettiler beni. iki kız arkadaşım kollarımdan tutuyor, sağlık görevlisi sakinleştirmeye çalışıyor, hemşire de elindeki dosya ile yüzümü kapatmaya çalışıyor. daha iğne girmeden sızlanmaya başladım, iğne bir girdi ki ben bastım yaygarayı. kız arkadaşın da kolunu sıkarken morartmışım. baya küfür yedim sırf bu sebepten.
damarına iğneleri batırıp tüp tüp kan çekmek kimin hoşuan gider ki zaten sorusunu akıllara getiren olaydır.
Bundan 3 yil once tras olurken yuzumu kessem bayginlik geciren ben simdi arabama atlayip siyami ersekte kanimi verip araba kullanarak kurtkoye donebiliyorum. Zor degil biraz cesarer yeterli.
yıllarca verip zerrece bünyeye hasıl olmamış korkudur. taa ki pandemiden hemen önceki son sefere kadar. hemşire hanım "damarı bulamıyorum damarı bulamıyorum" diyerek 3 defa tükenmez kalem kalınlığındaki iğneyi 3 farklı noktadan sokup kolumu mosmor yapınca ister istemez "kan vermek" denilince bir ürperti geliyor artık.

lan bir de sürekli kızılaydan mesaj atıyorlar "neden artık kan vermiyorsunuz" diye. cevap yazılamıyor mesaja yazılabilse " x hemşire hala oradadır o yüzden vermiyorum" yazacam ama mesaja cevap verilemiyor..
yakın döneme kadar vardı. ama 2018 yılında bir rahatsızlık nedeni ile hastanede yatınca o kadar çok serum takıldı kan alındı ki eser kalmadı bundan...lakin hala irrite edici.
güncel Önemli Başlıklar