bugün

günümüz popüler kültürünün kendisi üzerinden bolca prim yaptığı cemal süreya dizesi.
o kitap ve kahve fotoğrafları altında yazan sözler. oysa yazar ne içtenlikle dökmüştü içini sevdiğini düşünürken. şimdi ise sadece beğeni alabilmek uğruna katledilen cümleler oldu hafız.
Bunun hayatımdaki yeri çok farklı. Bir cümle insanı ne kadar cesaretlendirebiliri anladığım cümledir.
kuslar ucuyor ya hic bir kus dusunmuyor ucayim mi diye. bizim olayimiz belli ama insan kendi kendisini mahvediyor.

olmazlarla ugrasirken ölmekte oldugumuz gerceginin farkina varamiyoruz.
görsel
görsel
güneş doğuyor.
görsel
akşam yine batacak.
hayat kısaldığı ile kuşlar uçtuğuyla kaldı hayatımda.
Keşke ne instagram, ne twitter, ne tumblr olmasaydı da, kitap sayfalarında kalsaydı.

Sosyal medyanın en büyük tahribatlarından biri de; koca anlamları hiçe dönüştürmesi oldu.
kuş öldü.
kuş ölür sen uçuşu hatırla.