Zor iş, büyük sorumluluk.

Genele baktığımızda mutlu evlilik yok gibi bir şey, boşanmalar almış başını gidiyor. Ama
ülkemizde bir gereklilik olarak bakılıyor hâlâ.

Bence gereklilik değil, çok anlamlı bir şey de değil. Herkes evlenecek diye bir şey yok.
Ama kötüleyip de "evlenmek neymiş yaa." diye artislenmenin de gereği yok.
Bir gün bir bakmışsın birden bire en büyük isteğin olmuş.

Günün birinde karşına biri çıkıyor,aynı evi, aynı yatağı, aynı hayatı paylaşmak için can atıyorsun ya. Bak o zaman anlamlı bir mevzu haline geliyor işte.
O insanla yolların ayrılmak zorunda kaldığında da yine anlamsız gelmeye başlıyor.
Öyle bir şey işte.
Tüm lezzetlerin sonudur.
Bu kavramı 2 saat tartışabilirim.