bugün

paylaşsanız da paylaşmasanız da sonuç değişmeyecek. yine de siz bilirsiniz...
içine atmayı seven insandır. belli bir süre sonra maalesef dertleri içinde birikip farklı şekillerde patlatacaktır. bu hayatta bir insanın gerçekten güvenebileceği en azından bir dostu olmalı. derdini paylaşıp derman arayabilmeli.
Oysa ki; "Mutluluk paylaştıkça çoğalır üzüntü paylaştıkça azalır" derler.
Paylaşırsa benim gibi kutup sözlükte karma puanı 18e kadar düşer.
anlatılsa da bir şeyin değişmeyeceğini, üstüne karşı tarafa koz vereceğini bilen insandır.
insanlardan bir yarar gelmediğini anlamış insandır.
bu benim maalesef. her şeyi kafamda yaşarım ve kimseye anlatamam. anlatmak istesem de boğazımda bir şey düğümlenir yine anlatamam.
ben dert paylaşmayı en azından kendi adıma iffetsizlik gibi saymışımdır hep...
zaten büyütülecek bir derdim yok bana göre.
tamam bir takım psikolojik sıkıntılarım, ruhsal bunalımlarım, göğsümde darlık hissi,
nefes alamamak gibi sıkıntılarım var. yok değil ama kimsenin dizinde ağlamamam gerekir bunlar için.

kendine ağlayanlardan olmayı bilmedim hiç.
hele kendimi acındırmaktan ve bununla teselli bulmaktan
birilerinin bana üzülmesiyle mutlu olmaktan hiç hoşlanmam...

öyle insanları çok gördüm. ve onlar benim kardeşim olamazlar.
ben dağ gibi dertleri olsa bile kalbinde ezenlerle kardeş olabilirim.

sorunlar sevgi ile aşılsın, ağlayarak sızlanarak değil.
ben böyleyim.
derdini kimsenin umursamayacağını biliyordur. en doğru kararı veriyordur. duygusal kimliğini ortaya çıkarmıyordur. esrarengizdir, gerçekleri bilendir. sayıları nadir olandır. adamdır adamdır ve yine adamdır.
her sıkıntıyı içine atar, insanlar da derdi tasası yok zanneder. sonra hepsiyle tek başına mücadele etmeye çalışır ve birçoğunun altında kalır.
Dert olduğunun farkında olmayabilir.
paylaşınca daha çok zarar göreceği için paylaşmamayı tercih eden insandır.
Niye paylaşayım? Çözüm mü bulacaklar? Anlatınca o dert yok mu olacak? Ben bileyim sadece yeter.
Benim benden başka kimseye ihtiyacım yok.
Canım kendim.
derdini kimsenin umursamayacağını biliyordur.
özellikle eğer erkekseniz o ruh halinizin toplum gözünde hiçbir önemi yok.

(bkz: erkek adam ağlamaz)
(bkz: karı gibi dert yanıyor)

işte böyle düşünenlerden dolayı her şey.
(bkz: topluma dayatılan sikimsonik algılar)

uzun süredir kimseye en ufak sıkıntımı anlatmıyorum.
neden anlatıp vakit kaybedeyim ki? zaten umursanmıyoruz.

şahsıma özel bir durum değil bu, hemen hemen tüm erkekler için aynı.
siz kızlar bizleri laylaylom kafasında sanmaya devam edin.

sizden daha çok acı çekiyoruz, evet bu bir gerçek.
hemde onlarca kat daha fazla. özellikle de manevi olarak...

peki sadece işin maneviyat kısmı mı? elbette hayır.
genelde dinleyici taraf ben olduğum için sıra gelmiyor maalesef. adam zehrini boşaltıp gidiyor, ben kalakalıyorum öyle.
Kendi kendine derdinde kaybolurken kimsenin onun elinden tutmasına izin vermez. insanlardan uzaklaşır. Onun için bir şeyler yapmak isteyen insanlardan uzaklaşır. Hayır, tek başına her şeyi çözemez insan. Bazen durup, uzanan eli tutmayı bilmek gerekir. Bazen göz yaşlarını ve yaralarını kabullenip sana kucak açanın kanatlarına sığınmayı bilmek gerekir.
içine atan insandır.
Anlaşılmama korkusunun ötesinde olan bir durum daha vardır ki o da:

"anlaşılsam ne fark eder?" evresi.

Daha önce anlaşıldım da ne değişti? Dediğin yer. Tesellilere sığınmakla avunamadığın yer.

Bu noktaya gelindiği an güçlü bir çarpma sesi işitilebilir zira o dibe vuruşun sesi. Dert edindiğin, kaçtığın her ne ise onunla yüzleşme vaktinin geldiğinin sesi.
Özlemeyi sevmez.
(bkz: çavdar tarlasında çocuklar)
Derdimi anlatsam yüzüme olmasa bile mutlak arkamdan güldüler.
sorunlarını kimseye yüklemeyen insandır.
derdini paylaşmanın bir işe yaramadığını ve daha da kötüye gittiğini bilen insandır.
Artık şunu net bir şekilde tecrübeyle sabit kavramıştır ki; Ağaca yaslanma kurur, insana yaslanma arkadan vurur.
inananlar için söylüyorum; ALLAH'tan başkasına içini döken, Güvenen ve derdine çare bekleyen her kimse, Hayal kırıklılığına uramaya ve pişman edilmeye mahkumdur.
yurdum insanı her fıratta derdini paylaşır, kahvede, sıra beklerken, komşulukta..siz de koyverin gitsin, dertler paylaştıkça azalır. paylaşım aleminin içine doğuyoruz biz, hor görmeyin kendinizi.
(bkz: yok ki)