cehalete gösterilen ilgi

Günümüz insanın gayet mevcuttur.

özellikle yılmaz özdil in yazdığı her yazı sonrası akıllara gelen ilgidir.

gayet yüzeysel bir şekilde ve belirli amaçlar doğrultusunda yazılan değersiz şeyler.

ve genelde de gaza getirilmiş potansiyel gezicileri ayaklandırmak ve onlara düşüncelerini empoze etmek adına yazılmış şeyler.

ama cahil insanlar bu arkadaşın yazdıklarını neredeyse ayakta alkışlıyorlar.

ve bunu doğru olanı yazdığı için değil,

sadece ve sadece "kendi görüşlerine uygun şeyler" yazdığı için yapıyorlar.

halbuki tarafsız gözle baktığınız zaman şunu görürsünüz ki,

bu adamın yaptığı tek şey ayrıntıların büyüleyiciliği ile cahil insanları kandırıp,

yapılan iyi şeylerin görmezden gelinmesini sağlamak ve insanları kışkırtmak.

işin ilginci de böylesi bir oyuna gelen cahil insanlar çıkıp,

"biz çok akıllıyız ama milletimiz koyun" diyebiliyor.

bu tıpkı "şeker verilip" kandırılan bir çocuğun diğer arkadaşlarına dönüp,

"ben gidiyoyum sayakyay, bu amcayay beni babama götüyecek" demesine benziyor.