boş bir bankta saatlerce oturmak

Özellikle denize karşı böyle oturmayı seviyorum.
Dünya derdini bir kenara bırakıp, hiçkimseyi düşünmeden, boş boş denizi izlemek terapi gibi geliyor. Hafifliyorum, ardından bir de tatlı tatlı uyku bastırıyor. Başıma bir iş gelmeyeceğini bilsem kıvrılır yatarım.

(bkz: forrest gump)

izmir de geceleri sahile karşı yapmış olduğum eylemdi.

Hayattan hiçbir beklentisi kalmayıp kendi hayatını sorgulama sürecini yaşayan kişilerin yaşadığı bunalım süreci.

belim ağrıyor ben oturamam.
hiç sevmem.