bugün

Bir serzeniştir.

Belki de çok eşlidir. Anlamadığım şey şudur: 500 metre öteden kırmızı çizgileri olan, duygusal bir kurabiye olduğum belliyken beni nasıl buluyorsunuz?
En güzel şeyler, en beklenmedik anlarda olurmuş.
beklenmedik bir anda bir ilişkinin ortasında bulmak istiyorum kendimi. he ilk gün o sabaha kadar konuşmayı da özlemedim değil.
bu ne lan herkes yokluk çekiyor.

edit: virüs gönül işlerini de etkilemiş piyasa durgun usta.
bu sabah uyanmadan önce son görüğüm şey onun yüzüydü. rüyaymış. sarı saçlarıyla böyle edalı işveli.

ölürken de böyle olacak diye korkuyorum.
ismail abi gibi kireçburnu sahilde beklemekle sonuçlanabilir.

haydar aliyev caddesi deniz kenarında bekliyorum, beni bul.

Elbet gelecek dediğim olay.

Kim bilir belki yarın. Belki yarından da yakın...
Yanlış zaman doğru kişi denilen tantana.
Ah ah, bekliyorum işte sadece..