bugün

gerektiği kadar değer görememiş başarılı film.
o aradaki avare şarapçı abilerimizin söylediği şiirler cehenneme gitme yöntemleri'nde bulunur; merak eden bakar filan.
başyapıt. okan bayülgen'in tina'yı ilk gördüğü sahne ve akabinde fondan verilen müzik harikadır. sigara içmeyen adama esrar çektirir bu film.
kaliteli türk filmlerinden biridir.
şarkısı manyak güzel. hala dinlenen yapmış abi yapan yapıyor dedirten...
demet sagıroglunun soyledıgı,sözleri aysel gürel'e, müzik ve düzenlemesi atilla özdemirogluna ait olan (bkz: bir vurgun bu sevda) parcası ile akıllarda yer eden film.
henüz daha platonik aşık takılma dönemlerimde izlemiş olduğum ve bir anda beyoğluna gidip, önüme gelen ilk adamla o sigara sahnesini gerçekleştirmek istediğim, süper film.(hala yapamadım.içimde uktedir)
''O gün tılsımlı ağanın çarşafından geçirirken ağır ağır hayatını, bilemezdi üç tekerlekli pisikletin karanlığa takla atacağını.''
gibi güzel sözlere sahip flim.
sansar salvo' nun melodik sarkisidir.
(bkz: hedef ak yuzu gormek aynada)
haftalardır aranan ama nilüfer semtinde bi cdcide bulana ödül vereceğim müthiş film. Demet sağıroğlu'nun seslendirdiği harika müzik.
bir vurgun bu sevda..
(bkz: ağır roman)
müzikleri eşsiz film.
tinerin içine attığı sigara ile filmin sonunu iyiye bırakan film.
altıokların tek sağlam filmi. senaryodan ve oyunculuktan da etkilendiğimiz için mi sözylüyoruz acaba? yok hakikaten sahneleri açısı, değişimi falan çok sağlam.
ilk izlediğimde çok küçüktüm ve aklımda kalan tek sahne salih'in tina'yı gördüğü an. hani şu elinde bıçak tahta yontarken bakışı var ya işte o.

iki-üç hafta önce aklıma esti bir video sitesinden indirip tekrar izledim. sonra tekrar izledim. işte öyle bir filmdi.

(bkz: ah nerede o eski filmler)
okan baygülgen' in ölüm sahnesi -okan bayülgen i sevmem- oyunculuk açısından bir ders niteliğindedir. müjde ar' a ise diyecek bir şey yok oyunculuğunun doruğundadır.
(bkz: bir vurgun bu sevda)
Mustafa Uğurlu'nun kendini aştığı filmdir ki Okan Bayülgen'in şöhreti sebebi ile geri planda kaldığını ifade edebiliriz. Bir de bu film senaryo gereği 1971 de geçmesine rağmen, hala istanbul'da böyle mahalleler olduğunu bilmek üzücüdür.
balık ayhan' ın darbuka çaldığı sahne ile okan bayülgen' in öldüğü sahne muhteşemdir hele bir de bu sahneyi kafanız çok çok ağırken izlemişseniz bittiniz demektir.
metin kaçan ın 1996 yılında aynı isimle sinemaya uyarlanan eseridir. film ile kitabının sonları birbirlerinden tamamen farklıdır. kitap olanı, kanımca film olanından daha iyidir.
okan bayülgen'in oyunculuğun sınırlarını zorladığı film. ölüm sahnesi vardır ki akıllara zarar. insan ekran karşısında dona kalıyor.
aşkın mastar hali.

--spoiler--
salih*: nasıl söyleyim bilmiyorum. tapıyorum sana, hastayım.

tina*: kalbimi çaldın pezevenk çocuk, ölümüne tav oldum sana.
--spoiler--
(bkz: alem göt olmuş) (bkz: arap sado)
okan bayülgen ve müjde ar'ın oynadığı güzel bir yapım en sevdiğim karakter ise arap sado olmuştur.
arap sado: "racona uyun; daha gençsiniz harcanırsınız. siktirin gidin lan!"
agir betimlemelerle suslu olmasina ragmen bir solukta okunan kitap. adiyla celismektedir cunku ortalamam bir romana gore baya incedir.
resimdeki gözyaşları parçasını bana anımsatan filmdir.