bugün

ayın geri kalan 29 gününü, o günü bekleyerek geçirdiğim o müthiş, ulu, şahane gün.
keşke her gün ayın 7si olsa.
hatta ve hatta ayın her 7si öğrencilere tatil edilse.
geri öderkeni kısmı pek düşünmek istemiyorum açıkçası.
kutsal gün. o gün alınan para sonrasındaki 1 hafta içinde itinayla bitirilir.
pazartesiye bile denk gelse öğrencinin her daim iple çektiği gün. bir gün önceden saat gece yarısına doğru çıkıp parasını çeken arkadaşlarım vardı benim.
birçok öğrencinin dört gözle beklediği gün devlet baba bursları dağıtıyor tabii.
Ayın 15'ine daha 8 gün var dediğim gündür.

(bkz: enrtylerden meslek tahmini)
son on saat otuz dakika kalmıştır.
görsel
görsel
fakirlerin maaş günü.
her ayın 7 si bana imzaladığım senedi hatırlatıyor. kredi alan öğrencilerin borçlarına borç ekleme günü olarak adlandırabiliriz ayın 7 sini. tatlı tatlı harcadığımız bu paraları acı acı çıkaracağımız gün yakındır.
Ayın 6 sından sonra gelen gündür.
'keşke yılbaşı 7 ocak'ta olsaydı' diye cümle kurdutmuş gündür.
uğruna şiirler yazılması gereken gündür. o gündür ki ne kadar kutsaldır ve ne kadar bonkördür.
saat 2deki dersim için 8de uyandığım gün(ler). burs ve kredi almayanlar, anlayamazsınız.
fakir günüdür.
devlet burs vermedi diye kredi de almayanların anlayamayacağı kısır döngü..
Hayatımda önemi olmamış zaman dilimi. Aybasi, aysonu, ayin 7 si kavramlarini herkes bolca kullanirdi.