bugün

Şuurunu yitirmiş, uzun süredir zıvanadan çıkmış kırmızı et ürünü.

ilişiğimizi kestik, ellemiyoruz, dokanmıyoruz.
Evet ehonomi çoh eyi!
Ben onu yemem yani yiyemem o fiyattan sonra. Gider yanında uyurum kuş tüylü yataklarda ağırlarım. Ona şarkı söylerim kucağımda uyuturum. Çerçevelettirip duvara asarım la onu.*
Bu akşamki yemeğim
Evet kendi imalatım, para vermedim
iki kiloyu rahat yerim. Bize et lazım et, güçlü olmamız lazım ülkecek.
Ülkemizde birçok ailenin uzuuuun yıllar evvel vedalaştığı et çeşidi.
Birçok tarifi olan, yumuşal, lezzetli ve pişimi en kolay et cinsi olsa da, bizlerden çooook uzaklardadır.
Kaf dağının ardındaki ettir.

Bizim sadık yarimiz kıymadır.
Hatta Utana sıkıla girip, 250 gr kıyma alanların ülkesidir burası, ne antrikotu?!
En pahalı ettir.
Tarifini veriyorum;

Tereyağını tavada ezilmiş sarımsakla eritin. Eriyrn yağı ete bulayın. Yemek hazırlıkları sürene dek beklesin bu etler, yağ donacak haliyle. Sofraya oturmadan yada başlangıç bitince kızdırılmış tavaya mümkünse döküm tavaya bırakın etinizi. 3 dk. Sonra tersini çevirin. Bir 3 dk. Sonra ısınık tabakta dinlenlendirin 1 dk. Kadar. Böylece suyu kaçmaş.

Edit: döküm tava için mümkünse dedik ya!
bu etin pişirilmesini tartışmadan önce şu soru sorulmalıdır;

ülkede kaç kişinin evinde döküm tava var?

tanım: fransızca kökenli kelimedir. cote ve entre birleşimi. kaburga ve arasında kelimeleri.
döküm tavadan önce, kaç aile bunu mutfağına sokabiliyor?

daha doğru soru olacaktır sanırım.
lan oğlum ince kestirmeyin şunu. ince kesilmişse almayın. marketler sizin yüzünüden hep ince doğruyor.
ideali 1,5 parmak kalınlığında olur.
tabi kasaba tarif ederken parmağınızı uzatıp işaret etmeyin. sesli söyleyin yeter.

ek:pahalı mahalı demeyin gerekirse kredi çekin yiyin. yarın bu fiyatlara bulamazsınız.
trenç daha iyi...