anneanne evi denilince akla gelenler

Hala bir vitrini var ve hala evine fare kapani kuruyor.

bizde dede evi var. silik anılar ve hayatta olmayan aile büyükleri.

biryerlerde saklanmis biskuvi meyve suyu cerez vs varsa siz gelince aciga cikartilir. sizin icin.

Aç bakim ağzını...

Yanan sobanın gece duvara bıraktığı ışık..

Gece beni cam dan eve alıp dede görmesin seni demesi..

16 yaşında cebime para koyup git git demesi.

Annanem benim kollarımda vefat etti.. Gözlerimin içine bakarak.

kokusu. sanırım kendine has bir kokusu oluyor.

naftalin- kolonya- küf karışığı özel bir koku.

o meşhur perdesi, silindir taş gibi ve yüksek yastıkları,altında ezilebileceğin yorganı.

görsel
şüphesiz yüce anneanne divanı. küçükken buna benzerdi aynı vallahi gözümün önüne geldi. sert yaslanmalık olmasına rağmen bir de rahat güvende hissettirirdi ki gerçekten. aklıma gelenlerden biri de tırnak içinde kurban olsun ona anneannesi sözleriydi. annem, alma yemesin çok yedi demesine rağmen, ısrarla bakkaldan dondurma aldıran anneannem vardı, nur içinde yatsın. güzel, masum günlerdi.

Yahni ve tereyağı.

güzel kokusu.. şimdilerde paylaşılamayan mal olarak görülmesi üzücü..

rahmetliyi iyi anarim.

cocuktum aklimda kalan enerjimin sömüren bir evdi. kasvetli felan.

Büyük bir bahçesi olan, eskiden kalma eşyaları, sıcacık sohbetiyle karşılar bizi.

Gece televizyondan gelen çıtırtılar.

Nedense hep tiksinirdim. Küçüktüm öyle pis huylarım vardı.

yüklüğün orta sıralarındaki bir yorganın altından çıkarılan bayram harçlığı.

parayı az bulunca, daha alt sıralardan çıkarılan ekstra bayram harçlığı.

parayı yine az bulunca atılan "semerimi ye" bakışı.

sobanın çıtırtısı üstünde duran portakal kabuğunun cızırtısı, evi saran yemek kokusu, boş olmayan odalar, anneannemin koltukta oturup hadi biraz masaj yap diyişi.. Çok özledim seni..

büyük bir çerçeve ve tüm aile bireylerinin fotoğrafları. resmen ev yapımı instagram.

Bayramda bile açılmayan içinde evlendiği zamanlarda alınan ve üzeri çarşaflarla örtülü koltuk takımı, annemle babamın nişan fotoğrafları gibi bilimum eski fotoğraflar ve çeyizlikten kalma kullanılmamış eşyalar bulunan o çok gizli oda. O odaya sadece bayram şekerini almak için girerdik nedense oturma odasında değil o salonda dururdu. Örtülü kpltuk takımının altında tatlı tepsileri olurdu. O odayı en son anneannemin cenazesinde açtık.

milyonlar harcayıp yakalayamadığım atmosferi gelir.
kerpiç ve 80 senelik bi evdi. depremde yıkıldı.
zaman geldi. inşaatcı olduk, mimariden, iç mimariden haberimiz, bilgimiz oldu.
o evin aynısı yapmaya kalktık.
başladık yapmaya. tabi şimdi farkediyorum bazı imkansızlıklardan dolayı farklılıklar yapmak zorunda kaldık ve olan oldu. ortaya çıkan bina ve atmosferi, şehirde yaptıklarımdan farklı değildi.

hatalarımı kendim için bi bile getireyim. not etmiş olurum.

kerpiç ustası illaki bulucan ya da bi kaç şirket var kerpiç ev yapan kazıkta olsa onlara yaptırıcan.
ölçüleri asla büyütme. ölçüler büyüyünce sıcaklık kayboluyor.
bi de lütfen bahçede dayıların yaptığı evler yıkılsın çünkü bahçe olmazsa o atmosferi yakalamak çok zor.

not: dayılarda bi sürü ev var. bişey olmaz çakallara.

Gereksiz eşyalar.sürekli birşeyler alıp biriktiriyor,sonra da eşyaları koydugu yeri unutup yenilerini alıyor.bu yüzden kavga ediyoruz ama yine de o kadını seviyorum.hayattayken kıymet bilmek lazım. Bana kendimi hâlâ bir cocukmusum gibi hissetiriyor.

Yengemin ananemin hayatını burnundan getirişi.

(bkz: davul fırın)
(bkz: tavuklu saat)

TARiHi BÜFE. ALTI KAPALI KISIm,ÜZERi iSE CAMEKAN. içnde de kıymetli kahve takımları.
olmazsa olmazı da dantellerle örtülü olması dantelin köşesi üçgen şeklinde sarkacak.

teyze, dayı, kuzenlerin toplanıp kahkahalarla sohbet etmesi.