aileden nefret etmek

Mesela şuan gibi bazı anlar yaşadığım duygu. Gerizekalılar saat 1 de kavga etti uyandım bir daha uyuyamadım. Bıktım sizden de kavganzdan da amk.

Ne güldük be karşim.

Kaybedince anlıyorsunuz.

Etmeyin.

büyüyünce geçer. evet.

mezuniyetten sonra iş ve eş bulamayınca oluşan durumdur. hele bi de okuduğunuzun bölümü babanızın isteğiyle yazmışsanız ezik anneniz de her şey bittikten sonra ben dediydim dinlemediniz diyorsa birbirinize girmeniz kaçınılmazdır.

okul bitince olur öyle, ölünce geçer.

özellikle ergenlik döneminde vuku bulan durumdur. daha sonrasında bunu yapan kişinin utanmasına neden olan durumdur. ulan nasıl ailesinden nefret eder insan demenize vesile olur. bir aileniz varsa oturun ve dünyadaki milyonlarca insandan daha şanslı olduğunuzun farkına varın.

dal köküne benzer kardeş, ileride nefret ettiğin şeyin sende ne kadar çok olduğunu farkedeceksin.

Her zaman ergenlikle ilgisi olmayan durumdur. anne baba ayrılığıyla birliktle zayıflayan bağlar bir de anne yanında da baba yanında da görülen şiddetten dolayı kopmuştur.

sosyal hayatımın bile olmamasının sebebi onlar, ve kendimin farkında olduğum en küçüklüğümden beri onlardan nefret ediyorum.

Sadece azıcık dişini sıkması lazım insanın, köprüyü geçene kadar.

Mallıklarını gördükçe hissedilen durum.

aileyi üzecek durumdur. benim evladım olacak da ailesini sevmeyecek. asla dayanamam. iyi ki de çocuk yapmıyorum. sonra çocuk da bana kötü davranır. aman aman.

her şeye karışmalarından ve onlara bağımlı olmak zorunda olmaktan dolayıdır.

(bkz: aşırı korumacı bir ailenin çocuğu olmak)

çekirden ailesinden nefret eden hatayı kendinde arasın.

Kuranda, anne baba kafir bile olsa onlara iyi davran der, dünyalık işlerde iyi geçin der. Eğer şirke sevk ederlerse ona uyma der.

olacak iş değil.
sevmemeyi anlarım da, nefreti idrak edemiyorum.

katı bir ailesi olan içindir.

illa ki sebepleri vardır ama günümüzün gençleri fazla bencil. Dünya kendi eksenleri etrafında dönsün istiyorlar. Herşeyin en iyisi onların olsun, bir dedikleri iki edilmesin. Bunu biraz da hava atmak için istiyorlar. Televizyondaki hayatlara imreniyorlar. Diğer insanlardan ahlak ve karakter olarak değil maddi olarak üstün olmak istiyorlar ve bunu sağlayamayan ebeveynlerine düşman olabiliyorlar. Bunda ebeveynlerin de kabahati var elbette. Neredeyse üniversiteye gidene kadar sofrayı önlerine getiriyor, yediği yemekleri bile kaldırmalarına fırsat vermiyoruz. Bilgisayar konusunda sınırlama getiremiyoruz ve ahlaki değerleri, gelenek ve görenekleri öğretemiyoruz. Kendi işlerimden eğlencemizden vakit ayırıp onlarla vakit geçirmiyoruz.

Tabii bunlar ciltler dolusu kitapla anlatılır belki. ilk aklıma gelenleri yazdım.