bugün

insanı derin düşüncelere gark eden durumdur.

geçmişe dönüp baktığımda bu dünyadan sayısız insan gelmiş geçmiş, aynı derenin suyunu içmiş, hayatta kalabilmek için mücadele vermişiz. ama sonunda vakti gelen çekip gitmiş.

insanlığın tarihini düşünüyorum da, bu tarihin içinde ufacık bir nokta bile değiliz ki. ölünce bizden tek kalan, bir mezarlığın kuytu bir köşesinde silinip gitmeye mahkum ismimiz olacak.

eğer 100 yıl sonra bu entryimi okursanız beni hatırlayın olur mu?
--spoiler--
sanal aleme kazıyoruz adımızı *
--spoiler--
hayatın o tatlı, minik sevimliliklerindendir.
dedemin dedesi de bunu düşünmüş müdür acaba diye merak ettiğim sorunsal. belki yüz yılda bir, aynı insanlar, farklı yerlerde tekrar geliyoruz dünyaya. sonuçta yok olmak diye bir şey yok. herkes toprağa karışıp tekrar bir organizmada bir şekilde kendine yer ediniyor.
genelde insanların işine gelmez bu tarz şeyleri duymak.Ancak azdan daha az kişiyi bu durum rahatsız etmez.
işte o zaman gerçekten ölmüş olacağız.
So what?
O kadar uzağa gitmek fazlaca iyimser.adını hatırlayan son kişi de öldüğünde hiç yaşamamış olacaksın.kulağa pek hoş gelmiyor evet.insanoğlunun yaptığı her şey de bu unutulma süresini uzatma amacı var.
100yıl kadar uzağa gitmeye gerek yok. maximum 1 seneye kalmaz unutuluyoruz.
başlığı açan kişiye yapılacak büyük bir terbiyesizliktir, ayıptır, vicdansızlıktır.
Umursamadigim konu.
100 yıl sonra adı bırak belki insanlık yok olur.
Kim demiş? Çocuğum olursa vasiyet edecem her sabah o da çocuğuna okuldan önce okutsun ve çocuğuna da aynını yapmasını vasiyet etsin diye. "Varlığım Türk varlığına armağan olsun! "
Edit: lan ben bunu andımız diye okudum ya la.
washington'un yanındaki lincoln olmak isterim. Atatürk'ün yanında bir küçük pirelli.
100 yıl yine iyiymiş. Ben 2 yıl sonra insanların beni hatırlayacağından şüpheliyim.
dkd. errffg..eeeee ceggt ffffe. ıjıemı, ıııemrıc.
erkek çocuğuma da kendi ismimi koyup süreyi 170 e falan çıkarmayı planlıyorum şu an .
Hayatın gerçeği.
Eşek ölür kalır semeri insan ölür kalır semeri. Eser bırakmaya bak azizim. Iyi bırak ama kötüde bıraksan yinede unutulmazsın.

(bkz: nicola tesla)
(bkz: einstein)
(bkz: adolf hitler)
(bkz: mendeleyev)
(bkz: şeyh edebalı)
(bkz: ertuğrulgazi)
lan ölmüşüm ölmüşüm napayım hatırlansa mezarımdan mı çıkıcam amk.
uzun vadede hepimiz birer ölü değilmiyiz?
"If a man dedicates his life to good deeds and the welfare of others, he will die unthanked and unremembered. If he exercises his genius bringing misery and death to billions, his name will echo down through the millennia for a hundred lifetimes. Infamy is always more preferable to ignominy."

Fabius bile
çok doğrudur.
herkes için geçerli değildir. kalıcı olmak amacında olan ve eser ortaya koyan insanlar için geçerli değildir mesela.
ama ticari kaygılarla kitap yazan, film çeken, şarkı yapan insanları 20 sene sonra bile hatırlayan olmaz.
örnek olarak bugün yazarım diye geçinen kimi sosyal medya fenomenlerini 10 sene sonra okuyan kalmayabilir, geçmişte öyle de olmuştur. ama mesela bir tanpınar, yazdığı kitabı ile 60 yıl sonra bile hala bize ışık tutuyor. nitekim kalıcı işler yapın, eser üretin, ağaç dikin, insan yetiştirin.
O yüzden torunlarım için bir aile ağacı hazırlatacağım ben dedemden öncesini bu yüzden öğrenemediysem onlar öğrenmeli ve torunlarım için bir kitap yazacağım bir biyografi tarzı öğütlerle dolu bir kitap yaradan nasip ederse.