bugün

Bir Özdemir Asaf şiiri olmasının yanısıra acıtan şeylerin kişilerde yarattığı travmayı en iyi özetleyen cümle galiba.

Her gidenin ardından ölmek istemedik mi zira?

Ölmek istedikçe mi bağlanıyor insan yaşama, kalın halatlarla?
büyük ihtimalle güzel bir şiir.
ama şiirden anlamayanlar için laf kalabalığı. *
geleceğim dedi sen beklemedin o da gelmedi, e kimse de ölmemiş. niye yazdın ki bunu?
düştür o zaman. tıpkı bu şarkıdaki gibi.

http://www.youtube.com/watch?v=D7hQYSgBc9U
kelimelerin büyüsü dansıdır şiir anlamayanlar içinse laf kalabalığı .
özdemir asaf'a aittir hatırladığım kadarıyla.
Mümkünken, imkansızlığa giden bir yolu anlatır dizeleri şiirin.
verecegim iste dedi
ben istemedim, o da vermedi.
ölüm gibi bir seydi
ama kimse ölmedi.
Bugün başka bir sözlükte haksızca uçurulan bi abimiz yazmış.

https://eksisozluk.com/entry/51692571#
özdemir asaftır.
Valla öyle oldu gibi.
dumandan ilk duyduğumda eşlik ettiğim hatta 'ilk kez dinliyorum nasıl oluyor lan' tepkisini verdiğim sonradan Özdemir Asaf ın efsane dizeleri olduğunu hatırladığım parça.
yaklaşık bir hafta önce canımın acısıyla iyi olur, böylesi daha iyi diyerek bir şey yaptım. olmadı. belki de oldu. öff ben bilmiyorum artık iyi ne, kötü ne...

artık fonda bu şarkı çalıyor.

"ölüm gibi bir şey oldu. kimse ölmedi. "
Hayatında Özdemir Asaf duymayanların şarkıyı hatim etmesi ve sonradan ıhı yı bı şıırmıymış demesi beni verem etti.
3 katlı bina eşitliğinde incir ağacından taşların üzerine düştüğümde söylediğimdir.
Yeni alınan telefon tuvalete düştüğünde Allah'ımın oyunudur.
görsel
ölen ölmüştür, kalanlara selam olsun. (bkz: kalan sağlar bizimdir)
bekle dedi ve gitti
ben beklemedim, o da gelmedi
ölğm gibi bir şeydi ama kimse ölmedi.
seni hatırlattığı için unutamıyorum sanırım.