bugünün anlamı

bugünlere anlam yüklemek insanoğlunun sevdiği bir şeydir. istese de istemese de yükler o anlamı, anlamı olmadığını bilmeden. yaşadığı acı ona verdirir bu kararı. başka biri çıka geldiğinde göremez bu acı yüzünden. elinin tersi ile itmesi kolaydır, inanmaz bir daha yaşayacağına, yaşayacağını bilse bile.

aynı acıları yaşasa bile karşısında ki belki onun kadar cesareti olmadığından, belki de tekrar kaybetmekten korktuğundan hiç olmasın yanımda ben ne acılar gördüm diyerek kolayı seçer. ama doğru ama yanlış, bir karardır bu.

karşısında ki nin ne yaşadığını bilmez insan bu kararı verirken, sadece acıyı bilir, yaşadığı için. ancak o noktaya gelirken yaşadıklarını bilmez, nasıl hastane hastane gezdiğini, annesi koltukta uyurken senin sandelye de uyuduğunu, istifra ettiği her an gördüğün kanı, her akşam uyurken onu izlemek dururken parmağını burnuna götürüp acaba nefes alıyor mu dediğinizi, gözününüz önünde eridiğini, gözlerinin kan topladığını, sevgi ile bakan gözlerinin ben ölüyorum dediğini, hergün o bakışa göğüs germeniz gerektiğini, uyandığını gördüğünüz de şükrettiğinizi, bir gün daha bitti diye oh çektiğinizi (tüm bunları bir günde yaşamıyorsunuz bir buçuk yl boyunca hergün), kahvaltı hazırlamak için içeri gittiğiniz de onu az önce yaşarken son kez gördüğünüzü bilmeden yumurta pişirdiğinizi, cenazesine bile gidemediğinizi bilmez.

özellikle yıldönümü yaklaşırken bugünler daha anlamlı oluyorsa, şaşkınlığınız daha da artıyor. düşünüyorsunuz neden bu zaman, neden hayatınızın dönüm noktası yaklaşırken başladı bu his diye, bu ironi nedir ? bu sorular kafanızda dolanırken karşısınızda ki ne değer vermeye çalışmak çokta kolay olmuyor belki ama, siz o devreyi çoktan geçtiniz, elinizdekinin farkındasınız ve gereken değeri veriyorsunuz.

büyük bir ihtimalle hayat size pek adil davranmadı ancak karşınıza çıkan güzellikleri göremezden gelmekte sizin en büyük hatanız olur. çektiğiniz onca acının sonunda belki de bir hediyedir o. hayat size yine bir kıyak yapmıştır ancak asıl insanı insan yapan o hediyeyi görebilmek ona sahip çıkabilmektir.

keşkeler ve belkiler bizim en kolay başvurduğumuz kelimeler. işimize gelen kelimeler keşke öyle olmasaydı, belki böylesi daha iyi yaşamadın ki daha iyi olduğunu nereden bileceksin.

eskiden inandığınız herşey bir bir değişiyorsa ve bu iyi yönde ise söylenecek tek şey iyi ki geldin değil midir. bunu söylemek gerekmez mi. yanlış anlamlar yüklesen bile bu güne, değmez mi onca yaşadığın şeyden sonra bu mutluluk, sonunun ne olacağını bilmeden, hediyeyi kucaklamak doğrusu değilmidir.

belki de bugünü anlamlı kılan onun varlığıdır, geçmişin gölgesinde bile olsa, bugün o var ve belki de o sizin alın yazınız, yaşamadan bilmek mümkün mü ? nedersiniz...

bir gün daha bitti anlamıyla birlikte, yeni bir gün var önümüzde yeni anlamlarıyla, hoşgelmiş sefa getirmiştir, başımızla birlikte...