tımarlı sipahi

bilinenin aksine klasik dönemde osmanlı'nın temel askeri birimidir. diğer avrupalı atlı askerlerle karşılaştırıldığında en büyük farkları ve avantajları at üzerinde son derce mahir bir şekilde ok kullanabilmeleridir, at aksi istikamete giderken bile ters dönüp rahat bir şekilde yay kullanabilmeleri bugün tam manası ile kavranılamasa bile çok mühim bir özelliktir. avrupa ağır zırhlı şövalyesine karşı dezavantajlı denebilecek (ki bu şüphelidir) tek tarafı zırhlarının şövalyelere karşı hafif olmasıdır aslında bu da onlara daha rahat bir hareket kapasitesi sağlamıştır. ayrıca ok ve yayın yanında kılıç, bozdoğan, gürz ve mızrak da taşırlardı. özellikle harb bittiğinde düşman takbinde de büyük işe yararlardı, gerek atlı oldukları ve gerekse hafif zırhlı üniteler oldukları gerekçesiyle, genellikle esirleri onlar toplarlardı.