ırak a bakıp türkiye ye yanmak

evet doğru okudunuz, ırak a bakıp, ülkeme yanıyorum.
neden mi?
oynananan oyun tıpatıp aynı da ondan.
saddam a bakın, bugünki iktidarı görün.
muhaliflerine bakın, bugünki muhalif siyasi yozlaşmışlığı görün.
meydanlarda terlikleriyle saddam heykellerini döven ırak halkına bakın, saddam, atamın tırnağı olamaz ama atatürk heykellerini parçalayacak, nutuklarını yakacak, gençliğe hitabesine tükürecek, bayrağını ayaklar altında çiğneyecek yozlaşmış halkımızı görün.
ırakın kuzeyinde ve güneyindeki devletçiklere bakın, türkiyenin doğusunda ve kuzeyinde kurulacak devletçikleri görün.
amerikan siyasetinin ve ordusunun maşası merkezi ırak devletine bakın, uydu türkiye yi görün.
evet, maalesef ki oynanan oyun aynı, gidilen yol aynı, varılacak son aynı.
yineliyorum durmadan, atamızı ve milletini yenemeyen kindar kapitaller, maalesef ki mirasçısı devlet unsurlarını ve milleti ellerini bile sürmeden, belli kulaklara fısıldayarak yeniyor, yenecek.
süreç belki uzun , belki sancılı olacak ama niyet aynı.
fark nerede peki.
atasının mirasına sahip çıkan azınlıkta olsa türkoğlu türkler hala mevcut ve mücadele içinde.
kurtuluş savaşını bitti zannedenler yanılıyor. kurtuluş savaşı hiç olmadığı kadar diri.
işte bizde savaşımız gibi diri olmak zorundayız.
hata yapma, yanılma, tökezleme lüksümüz yok.
haydi atatürk gençliği, safları sıklaştırın.
mücadele aynı mücadele, hedef aynı hedef.
arkama dönüp bakma gereği bile hissetmiyorum, çünki önümdeki binleri görüyorum, en başta atam, zafer gözbebeklerinde.
bu yolda ölümde olsa, zulümde olsa durmak yok bize, yılmak yok bize.
çünki biz cumhuriyet gençleriyiz, atamızın evlatlarıyız.
unutmayın biz bittiğimiz zaman, koca bir millet biter, tarih biter, doğru ve hak biter, çocuklarımız biter.

ırak'ın kuzeyini denetimden yoksun hale getirmişlerdi.

şimdi de türkiye'nin güneydoğusunu denetimden yoksun hale getrimeye çalışıyorlar.

malesef oyun aynı.