üzülünce iştahı kesilen insan

Hayatta herseyden kacar cekinir hayat onun icin daha da zordur.

Bunun yanından ayrılmayan bir kardeşi de vardır. O da geceleri uyuyamamak.

Üzüntünün boyutuna göre değişen durum.
Ben az üzülürsem çok yerim. Çok üzülürsem hiç yemem. Mideme hep kramp girer hatta.

normal olan durum hali ve bence aslında bilinenin aksine, üzülünce, daha çok erkeğin iştahı kesilir. kadın, eğer kilolarından ötürü üzüntüye girmediyse, başka konu nedeniyle üzüntülüyse daha çok yer. tabii bilinçsizce her şeyi yemek iştahtan mı yoksa stresten mi tartışılır.

Düşük tansiyonu varsa süründürür. Eskiden 24 saat sudan başka bir şey boğazımdan geçmezdi sinirlenip üzüldüğüm zamanlarda. Bu sayede formda kalıyordum. Bir zaman sonra tersine dönüyor düzenler. Hırsından herşeyi yiyesin geliyor ve kilolar da bu dönemde birikmeye başlıyor.
Hep dediğim gibi herşeyde denge önemli. Gerisi teferruat.
Denge şart.

Sağlıksız kilo veren ve vücudu sarkma tehlikesiyle karşı karşıya olan insandır. Kas ve su kaybederek zayıflamak, sağlıksızdır. Önemli olan kas ve su oranımızı kaybetmeden, sağlıklı kilo vermektir. işte buna dikkat ettiğim için en ince halimde bile kas, su ve yağ oranım dengeli. Bu işin püf noktası, bu. iştahsızlıktan kilo verirseniz, formunuz bozulur. Bu yüzden bir uzman kontrolünde, kas ve su dengesini koruyarak sağlıklı ve kontrollü şekilde kilo vermek gerekir. iştahsızlıktan zayıflamayın; Sağlıklı zayıflayın.
Edit: Sağlıklı zayıflamak isteyen insanlara Feyza Bayraktar hocayı tavsiye ederim. Instagram story'sinde bile beslenme önerileri paylaşıyor.

(bkz: ben). durum mevcut.

burada kilo vermekle kafayı bozmuş insanlar görüyorum.

üzülünce iştahı kesilen insandan bahsediliyor. yani morali bozukken kafası iyi değilken yemek yemek istemeyen bir kimseden. o an yağını suyunu mu düşünüyor sizce?

yemek yemeyi oldukça severim. fakat garip bir şekilde benim de üzülünce iştahım kesiliyor. yani aklıma gelmiyor resmen. halbuki çok severim böyle çikolata içine düşen insanları. belki rulokat beni düzeltebilir.
keşke gökten rulokat yağsa.

Aa ne kadar da ben. istemsiz bir şekilde üzülünce yemek yemem, her şey midemi bulandırır ve çok uyurum.

Siz de bu şekilde bir buçuk ayda 10 kilo verebilirsiniz arkadaşlar.

o ben o ben o ben.

başkası yemeğe saldırır ben yemeden içmeden kesilip, sadece bir yumak olup uyurum da uyurum. ben de böyle depresyona giriyorum, n'aapak.

Benimdir. Millet üzüldükçe gömer yemeği, basar çikolatayı.. Ben üzülünce acıkmıyorum bile. Öğün vakitleri gelince zoraki oturuyorum masaya. Bir şeyler atıştırmaya çalışıyorum, yaşamsal fonksiyonlar devam etsin diye. O atıştırma esnasında bile midem bulanır. Yiyemem kalkarım masadan.

Ne zaman üzüntüm geçse, acım bitse o zaman açılıyorum, sanki senelerce yemek yememiş gibi hissedip gömüyorum yemeği.
(bkz: üzüntü)

Bir insanın derdi varken iştahtan kesilmesi değil, asıl o kadar derdi varken gırtlağını nasıl düşünmeye vakit bulduğudur.

Bu benimdir. 2 günde 3 kilo kadar verebilirim.

bende yaşıyorum aynısını, o an görünce bile kötü hissediyorum.