üremek yok üretmek yok ne var lan it

bakkal sabri amcanın lafıdır. kendisi sıkı bir tayyip erdoğan hayranıdır ve sırf eleştiri olsun diye her lafına boş boş karşı çıkanları gördükçe de delirir. siz tanımazsınız. kendisi de tıpkı onun gibidir. görseniz sanki tayyip in büyümüş de küçülmüşü dersiniz. aynısının tıpkısı. en çok da saç baş dağınık, şekli şemali ofsayt tiplerin 3 çocuk, asgari ücret konularında başbakanı eleştirmelerine gıcık olunca dökülür ağzından. akabinde de allah ne verdiyse saydıra saydıra giydirir.

dayanamaz bana dert yanar. allah bu entelleri bildiği gibi yapsın. bunların tek anladıkları ye, iç, gez, toz, yat. başka da bir bokdan anlamazlar. vatan, millet aşkları hep laftan ibaret. bak şu aslanları görüyon mu? bana diyo. bak, bunlar bile ormanın kralıyız diye yan gelip yatmıyor. üremenin, neslini arttırmanın derdinde. oh ne güzel tek çocuk yapalım da ormanın bütün ceylanını, bizonunu biz yiyelim demiyor. niye çünkü o bile sürünün ne kadar önemli olduğunu biliyor. bir aslan, iki aslan kırk tane bizonun karşısında ne yapsın? önüne katıp sürerler valla. ama bu kadarına bile bizim entellerin kafası basmıyor. mal mısınız oğlum siz? bana diyo. yok kalite sayıdan önce gelirmiş. lan sizi sayıyla mı verdiler? yaptın bir çocuk. o çocuk sana mı bakacak, anasına mı bakacak yoksa eğitimine, işine gücüne, istikbaline mi bakacak? he. az ondan, az bundan, yarım da şundan. ne çıktı ortaya? işte böyle saçmalayan nesil. az piyano çalsın, az ingilizce bilsin, az da şiirle resimle uğraşsın ama hiç bir boka yaramasın. kalite kaliteymiş, gördün mü şimdi kalitenin örekesini?