bugün

Ev arkadaşlarıyla sıkılıp bir anda hadi otostopla olympos’a,izmir’e oraya buraya şuraya gidelim diyip soluğu başka başka yerlerde almak ve eve döndüğünde siki taşşağı salıp hiç değiştirmediğin o çarşafın üzerinde öğlene kadar zıbarmak.
toplu taşıma, sinema, tiyatro, müze gibi yerlerde bir 'öğrenciyim' lafının en az %30 indirim sağlaması.
mezun olunca her şeyin güzel olacağına inanılan o güzel kafa.
cebimde param yoktu ama huzurum vardı. Anı yaşıyordum. şimdi her şeyi hesaplamaktan yaşanması gereken an geldiğinde bile onu doğru düzgün yaşayamıyorum. En çok da sosyal hayatımı özlüyorum.