Peki tabii ki özlüyoruz.
Daha doğrusu; Özlemek için yaşadığınızın farkında mısınız?
Çok özlüyorum ama böyle aşk acısı tarzında degil, babasızlık bayramsızlıkmış bunu anladım.
onu o yapan her şeyini çok özlüyorum... kokusunu, sesini, gülüşünü, kahkahasını, o kocaman kalbini, gözlerinin kahvesini ve kederini, kelimelerini... yürüyüşünü, ayağa kalkışını, koşuşunu, kızışını, mutlu oluşunu, endişelenişini... bir ben bilirim nasıl özlüyorum. bir de siz biliyorsunuz artık, yani bir kısmını.
Bu her zaman değişen bir cevap. Genellemeyi de kaldıramayacak bir cevap. insan elbet özler, kötülükleri hatta mutsuzlukları dahi özler.
salak oldugum icin evet.
Özlüyorum.
Özlüyorum ama onu değil. Yaşadığım duyguları ve o tatlı heyecanı. Yeniden olabilir mi böylesi?
Hayır.

Özlemek sevgidir. Nefret sevgidir. Özlediğiniz şey o değil onu o yapan anılardır. Anıları çıkardığınızda koca bir hiçtir. Herkes idir.
Ozluyorum, ama geri donecek.
Özlemeyi özledim .
Artık özlemiyorum özlemekten bile vazgeçtim.
özlemiyorum diyen pusttur.
yanındayken bile.
Nefes alıp verdiğimi bile unutacak kadar özlüyorum evet...
Hem de ne özlemek. Yaşamım devam ettikçe bitmeyecek bir şekilde özlüyorum.
Cevabı, kişi bazında hayır, geçmişteki anılarımı ise evet olacak sorudur.
şaka mısın hemde deli gibii
kokusunu,gülüşünü,bakışını
en çokta kendisiniii
Eski günlerimi evet.
O'nu da eski haliyle.
Neyi izlemeliyim ?
Zamanı, ölümü, sevgilimi, annemi, babamı, kardeşimi, dostlarımı, arkadaşlarımı vs.
Neye özlem duymalıyım.
Hiç birşeyi özlemeyin çünkü istediğiniz herşey yanınızda zaten ?
Gerisi sadece fazladan sizin istekleriniz.
Düşünmeden cevap veriyorum, özlemiyorum.
soru çok gereksiz kaçar ya bazen hani. bu soruda o sorulardan biri işte. özlediklerim hep özlediğim yerdeler. dokunamayacağım kadar uzaktalar. bu saatleri çok tatmadım yazı yazarken şimdi tadınca görüyorum ki mutlu insan bu saatte ayakta olmaz diyorum.
çok. en masumu buydu. duyabileceğim tek şey özlem.
özlemem için hiçbir neden yok.
herkes özler...
özlemeyen var mı gerçekten sözlük...