bugün

görsel
Çocukluğum
Gençliğim
Psikolojim.
Ka Bar'a gitmeyi özledim.
6 yaş.
Hiçbir şeyden haberimin olmadığı en güzel yıl .
7 kişilik grubumuz yazın algida dondurma alıyor 1-2 lirayla; piknik yapıyoruz, erik ağacına tırmanıyoruz ve maç yapıyoruz. Hayat ne kadar zevkliydi o dönemler;akşam ezanında eve gelmemiz için bağırıyorlar, swh.
adana...
Kulaklığımı takıp akşam vakti tek başıma dolaştığım sokaklar...
Çiseleyen yağmurda yürümek.
eski ramazanlar.
Cemaatle namaz kılmak.
Umursamazca yaşanılan o lise yılları...
Dertsiz tasasız çizgifilm izlemeye kalktığım yaz sabahları.
Patates kızartması. (Yemeyeli yıllar olmuştur.)
Annemi yorulmamış dertsiz tasasız görmek. (Anneannem 88 yaşında, yanlız yaşayan, aklı zayıflamış aşırı unutkanlığı olan bir kimse olduğu için yemeği uzaktan takibi başkaları tarafından yapılıyor, anneme huzur yok.)
Suriyeliler yok, kar yağmış baya dolmuş. Geceleyin çoluk çocuğu olan aileler yürüyüş yapıyor 3-4 dakikada bir denk gelecek şekilde ve sen botunla her kara bastığında müthiş bir ses çıkıyor. Yürüyorsun...
istanbulun boş arazilerinde top oynayıp meyve ağaçlarına daldığımız günler.
görsel
görsel
görsel
görsel
sevgilime sarılıp uyumayı ve tabi ki sarılarak uyanmayı.
Yumiyum , meybuz gece gece aklıma geldi.
topaç, sokak maçları, organik ev yemekleri, eski dostluklar ve komşuluklar, bilye oynamak...
umutlarım.
Sizi bilmem ama ben, flop jack'i çok özledim.
akıl sağlığım.
insanlarla rahat şekilde sohbet edebilmek, günümüzde bu pek mümkün değil artık.
Onunla papatyalarla dolu çimlerde oturmak.
(img:#1818090)
yaşanana anılar ve hiç geri gelmeyecek insanlar.