bugün

Sevgisizlik ya da sevildiğini anlamamak. Yaptığı şeylerden gurur duyamamak. Yeterince çabalamamak. Doyumsuzluk. Tek sebebi yok ki, bir çok sebebi olabilir..
en büyük sebebi öğretmenlerdir.
etnik olmaktır , üstün türk ırkına mensup olanların yaşamadığı hadise.
"Bir gün hepimiz Garsonu çağırdık, ve bizi görmedi..." şeklinde sebeplerdir.
benim çocukluğumun ağzına sıçtılar bu yüzden depresyondan kurtulamıyorum hala özgüven sadece ayna karşısında kendi kendimle konuşarak.
çirkinim. ondan.
Parasızlık.
Aileden kaynaklanan sevgi ve ilgi eksikliği. dış görünüşteki problemler. aldatılmak maddi durumlar vs. vs.
Aşırı derecede eleştiriye maruz kalmak..
Laik rejimdir. Çünki sahip olduğunuz vasıflarınız kimsenin umurunda değildir. Basit bir devlet memuru olma yolunda milyonlarca rakibi olan insan kayıp etmeye alışır. kayıp eden insan sistemi değilde kendini sorgularsa işte orda " özgüvensizlik" karabasan gibi size çöker. Oysa sistemi sorgulasanız; küçük işletme ve tezgahların büyük sermaye tarafından yok edildiğini, bu yüzden belli başlı işlerin işsizlere umut olduğunu ve haliylede herkesin oraya yığılarak bir birine rakip olduğu görürsünüz.
sizi sürekli eleştirerek size iyi bir şeyler yaptığını sanan ailenizdir.
Kendinle barışık olamamak en önemli sebeplerindendir. Kendinizi sevin özgüven zaten gelecektir. Ama özgüven ile ukalalık arasındaki çizgi oldukça incedir, dikkat özgüvenli olacağım diye itmeyin milleti.
En önemli sebep ailedir...
Çocukluğunu, doğasına uygun yaşamasına izin verilmeyen, susturulan, azarlanan, takdir edilmeyen her çocuğun, makus kaderidir ne yazık ki....
Terkedilmek.
sene 2011.
bi çocuğu seviyordum. arkadaşım aracılığıyla öğrenmiş. buluşma ayarladık. bana sevgilisinin fotoğrafını gösterip gitti. o günden sonra en azından duygusal ilişkiler konusunda toparlanamadım.
amk çocuğu.
irem diye isme sahip olma, karakter yoksunu olma. yoksul bir aile tarafından varoşluk içinde büyütülmüş olma ki en etkili faktör budur, hiçbir şekilde geri dönüşü olmayan ezikliğe iter insanı.
Baş faktör ailedir.

Senden bir bok olmaz, bir işide becer gibi laflar., tabak kırıldığında verilen aşırı tepkiler, konuştuğumuzda bir sus deyip sizi dinlememeler, misafirler geldiğinde ikinci sınıf insan muamelesi görme, küçüksün deyip çay vermeme..

Okul yıllarında bilinçsiz empati yoksunu öğretmenlerin dayak atması, soruyu bilemeyince rencide etmesi,

Aslında şöyle yan yana oturup iki dertleşsek tüm sorunlar ortadan kalkacak gibi ama gerek gereksiz egolar, işte bu özgüven eksikliği, ilk o gelsin düşüncesi, konuşursam gözünde sıradanlasırım gibi saçma düşünceler, aslında köpek gibi arzulayıp sırf ego için oluşturdugumuz karşıt tepki savunması
ne diyeyim hayatı robot gibi yaşıyoruz.
Tipsiz, parasız ve şişman olduğunuz içindir amk. Yok aile yok ögretmen falan bunlar hikaye.
dünya kadar sebebi vardır.
herkesi aynı oranda etkilemez.
genel olarak parasızlık, çirkinlik, sevgisizlik, kilo, vs.
Kimi çocuklar kucukluklerinden itibaren büyük bir özgüvene sahipken, kimi çocuklarin ozguvenleri zayıftır.
Özgüveni zayıf olan çocuklar aileleri ve egitimcileri tarafından tanınıp anlaşılmazsa ve bu eksikliği arttıracak girişim ve tavırlar uygulanmazsa o çocuk o eksikle buyuyur ve özgüvensiz bir fert olarak hayatını sürdürür.
Bence tamamiyle aileden ve çocukluktan gelir. Pısırık yetiştirdilerse seni öyle kalırsın. Pek bir çözümü de yok.
yetiştirme tarzı tamamen. Ailede ve öğretmende iş yoksa maalesef gerisi gelmiyor. Çocuk ne kadar çabalasa da boş. Hele ki babasız büyüyen çocuklar.
Sevdiğiniz insan tarafından reddedilmek, sürekli ego kasan insanların çevrenizde olması, başkalarının söylediği şeyleri fazla umursamak hatta umursamak kesinlikle özgüveni mahvediyor.
Kreşte büyümek. Çocuk yasta anne babanin destegini hissedememek kiside ozguven eksikligi yaratir.
esrar kullanmamak, sevilmemek.

esrar hiç kullanmadım ama kullanıp özgüvensiz olan görmedim. keko dediklerimiz bile 60 la ilerleyen arabaya kafa atıcak rahatlığa erişiyor maşallah.

sevilmemek ise asıl diğer mesele benim açımdan. güzel güzel sevilen, sevişen birisi niye özgüvensiz olsun ki? aklım almaz yani. başarı filan sonra geliyor zaten. malum ihtiyaçlar hiyerarşisini hepiniz bilirsiniz.

gerçi ekşide değiliz almadılar oraya beni, bazılarınız bilmiyodur şimdi.

(bkz: ihtiyaçlar hiyerarşisi)