özel sektörde çalışmanın zorlukları

yıllık izin alınırken yaşanan sıkıntılar , öğle arasının bazı şirketlerde 10-15 dakika yemek yemeden ibaret olması gibi zorluklardır.

40 yıl hizmette kusur etme bir gün hata yap kapı dışarı edilirsin.

değer görmemek.
itilip kakılmak.
çok çalışmak.
az kazanmak.
izin gününün haftada tek bir gün olması.
basit insanların sırf işi biliyor diye müdürlük taslaması.
egolu köpeklere katlanmak.

7 yıl boyunca yaşadığım zorluklardır . it gibi çalış gece gündüz eline 1.000 tl geçer . hep 10 yıl sonra nerede olucam acaba sorusunu sorar durursun kendine . stres , yorgunluğun üzerine birde mesai arkadaşlarının olmayacak tripleri kaprisleri tuz biber olur .

gözü aç, hırs kurbanı yöneticinin ego hedefi olmak.

8 saat mesai sözüyle kandırılan çalışanları işe yerleştirilip 8 saati 12 ile 15 saat arası değiştiren özel sektör patronlarının yaptığı zorluklardır.

cumartesi günü de çalışmak ve de emrivakiler.

yüksek lisans, doktora vb. izin verilmemesi.

işveren çalışanına bir şey katmaz(para, eğitim, sosyal haklar vs.) ama çalışan kendisini geliştirmek istediğinde ona destek değil köstek olur.

kapitalizm bok gibi bir şey lan. ne emeğinin karşılığını alabiliyorsun ne de emeğine değer katabiliyorsun.

iŞLEViNiN DIŞINDA çalıştırılmaya mağruz kalmak.

pazar günüde çalışmak zorunda olmak. restleştiğiniz takdirde üstlerinizle, aslanım senin yapacağın işi daha ucuza yaptırabileceğimiz bilmem kaç bin insan var diye posta koymaları. yükseldiğiniz görüldüğü takdirde ayağınızı kaydırmaya çabalamaları. iliğinizi sıkıp, suyunu çıkarmaları.

adı bende saklı bir dershanede geçirdiğim 4 aylık tecrübe bile özel sektörden tiksinmeme yetti hatta arttı bile...

çalışma saatler: sabat 8, akşam 7...
öğle arası: 15 dakika...
tenefüsler: 10 dakika ama genellikle öğrencilerin çözemediği sorularla ilgilenerek geçmekte.
yıllık izin: hiç yok. hatta bir yakınınızı kaybettiğiniz zamanlarda bile zar zor izin veilir ve iznin birinci gününden sonra d.hane müdürü tarafından " ne zaman geleceksin?" tacizleri başlar.
verdiği maaş: ortalama 900tl. sigorta asgeri ücret üzerinden yatar ve yıllık ücret zammı yaklaşık %5'tir. yemek paran ve yol paran ücrete dahildir.
yönetimle ilişkiler: tamamen sömürme ve emir zinciriyle kurulu...
boş ders anlayışı: ola ki (genelde olmaz da) boş ders saatin var. ya etütlerle doldurulur ya da dışarı d.hanenin reklam broşürlerini dağıtmakla değerlendirebilirsin.

daha yazacak çok şey var belki ama yazarken bil stres olduğum için bu kadar yeterli.

cumartesi günü de çalışıp sadece pazar günü dinlenip , pazartesi işini özlemeden işe gelen kişilerin yaşadığı zorluklar.

bırakın insanlar aileleri ile vakit geçirip , işlerini özlesinler , daha verimli çalışsınlar.

patronun aşağılamalarına katlanmak.

işler sıkıştı mı cumartesi pazar , bayram seyran demeden çalıştırılmak.

sivil hayatta selam bile vermeyeceğiniz insanlarla şirkette yüzgöz olmak.

maksimum efor sarfederek yetersiz kazanç sağlamak. hele çok yönlü bir çalışansanız çok afedersiniz eşşek misali yük bindirirler sorumluluklarınız işteki refahınızla ters orantılı olarak kat ve kat artar.

uzun çalışma saatleri de dahi, az kazanç, izin günleri ve daha benzer bir çok şeye itiraz hakkının yok gibi bir şey olması.

kahvenizi ne zaman elinize alsanız patronunuz bakarmısın der.

bütüüüüün bu yukarıda sayılanları denetlemekle sorumlu olan çalışma bakanlığı ve sgk gibi kurumların asla bu vahşi orospu çocuğu kapitalist sisteme müdehale etmemeleri...

göz göre göre fazla mesai yaptıranlara, sigortasını yatırmayanlara, maaşını geç verenlere, personeli habersiz girdi çıktı yapanlara tek kelime etmezler...

amına kodumu memleketinde, patron kırmızı ışıkta geçmekten korktuğu kadar yanında çalıştırdığı personelin haklarını yemekten, sigortasız çalıştırmaktan, izinlerini, ihbar,kıdem tazminatlarını yemekten, fazla mesai yaptırtmaktan korkmaz...

çünkü bu ülke köpeksiz köyde değneksiz gezenlerin cirit attığı bir ülkedir...

ne işe yarasınız siz ey çalışma bakanlığı müfettişleri, ey sgk müfettişleri.

özel sektör sikmeyeceği sıpaya palan vurmaz.

sigortaları alınan maaştan değil asgari ücretten yatıran şirketler.

(bkz: eve iş getirmek)

sürekli rekabet ortamında olmak.

Ne zaman kovulacağınızı tahmin edemezsiniz.

fazla mesai, az maaş. 3. sınıf yasam.