bugün

bu acı deprem fekaleti günlerinde tekrar tekrar hatırlanması ve tüm beyanlarda dikkate alınması gereken bir durum.
ölümün acı bir olay olması nedeniyle, şaka konusu yapılmasının veya hafife alınıp es geçilmesinin yanlış olması gerçeğidir.

bazen gençler, hayatlarında ölüm olayıyla karşılaşmamış olmaları, ölüm acısını bizzat veya yakınlarında, arkadaşlarında pek gözlemlememiş olmaları gibi nedenlerle ölüm denen olayın insan hayatında ne kadar ağır, acı ve travmatik; dolayısıyla dalga geçilmemesi gereken bir şey olduğunu kavrayamayabilirler. toplu katliamların mantıklı ve gerekli bir çözüm olduğunu sanabilirler. dünyanın her yerinde, bizim ülkemizde, sevmediğimiz insanların ülkelerinde, tanımadığımız insanların ülkelerinde insanlar yakınları ölünce veya tanımadıkları birinin ölümüne tanık olunca bile insani bir duygu olarak üzülürler. hele sadece bir kişinin değil, çok sayıda kişinin ölümü daha da ağır bir travmadır.

bu durum dikkate alındığında, her yerde ölüm acı bir şeydir. düşmanınızın ölümü bile düşmanınız için acı bir şeydir. dolayısıyla hakkında espriler, şakalar yapılası bir şey değildir. örneğin ben hocalı'da, bosna'da topluca öldürülen insanları din bağı veya etnik yakınlık açısından kendime daha yakın hissettiğimden, birisi onların aslında öldürülmediğini söyleyerek dalga geçerse veya -af buyurun- kemiklerini bir taraflarına sokmaktan veya buna benzer insanlıkdışı laflardan dem vurursa son derece alınır ve üzülürüm. tabii, sevsek de sevmesek de başka etnik topluluklar için de bu mantık geçerlidir (sözlükte farklı topluluklar hakkında bu tarz bayağılık yapan başlık ve entryler oluyor maalesef). yani ölümle şaka olmaz. ölümle espri yapılmaz. ölenle dalga geçilmez.