bugün

Bertrand Russell önermesidir. Gerçeklik payı olan önermedir.
Ölüm olmasaydı çok az insan dinle ilgilenirdi. Şuan dinle ilgilenip ve gereğini yerine getiren insanların çoğu bunu ölümden sonrası için yapmaktadır.
Önermenin düştüğü nokta ise, din ile hayatın anlamını bulmaya çalışan insanların yarattığı farktır.
Kısacası önermenin doğruluğu sınırsız bir şekilde tartışılabilir.
(bkz: halamın bıyığı olsa amcam olurdu)
efendim doğruluk payı çok yüksektir. insanlar inanmak ister çünkü korkarlar.. ya ölüm sonrası napıcam? Diye... aslında dinlere inanmanın temel sebebide budur bence.. ben dinlere inanmam şahsen ama tanrıyı asla inkar edemem.. tanrıya ulaşmak için dinlere ihtiyaç duymam.. her neyse dinlerin ortaya çıkış sebebide bence bu durum; ölümden sonrası..

tabi benim görüşlerim bunlae yanılıyor olabilirim...
din'in ölüm korkusunu azalttığını düşünürsek temelde doğru önerme. fakat bunun yanında bazı insanların bazı insanları kontrol etme aracı olarak kullandığı da görülen bir gerçektir.
ölüm olmasaydı bildiğiniz yaşam olmazdı adlı paradokstur. düşünün milyarlarca insan ve tüketimleri .
ölüm olmasaydı dünyada alacak oksijen de olmazdı.

ölüm olmasaydı adım atacak yer kalmazdı.

ölüm olmasaydı 40. kattan paraşütsüz atlamak güzel olurdu.

ölüm olmasa şuanda kimse ekmek parası kazanmak için götünü yırtmazdı. herkes yan gelir yatardı.

gibi versiyonları olabilecek önermedir.
ölüm olduğuna göre din de var; gibi kendi kendini çürüten tespit.
Niye ki amk diye tepki verilesidir. Şöyle bi düşündüğünüz zaman ahiret inancı olmayan dinler mevcut yani buna inananlar için ölüm çok a önemsenecek bir durum değil. Başka bir açıdan bakıldığında ise ölüm olmasaydı bambaşka tanrılara tapılırdı bence. Beşeri tanrılar olurdu hem de bunlar.