bugün

yaşayan hiç bir faninin bilemeyeceği acıdır.
ölenin arkasından duyulan, ve hayatın ne kadar boş olduğunu bir kere daha gösteren acı. *
acıların en gerçeği,en içten gelenidir.. canınız yanar,ruhunuz acır.
evet ölüm acıtır. hayattaki en büyük acılardan birisidir hemde. belkide en büyüğü... tam yüreğinizin orta yerinden vurur bir bıçak saplanmışcasına. bilirsiniz aslında kaçınılmaz bir son olduğunu ama o an idrak edemezsiniz işte, feryad edersiniz; neden? diye. ölen kişi her hangi bir yakınınız olmasa bile duyarsınız ölüm acısını. belki de sıra banada gelecek diye düşünür insan o an.
o acının içinde biraz korku da var sanırım...
ezanlar okunurken insanın iliklerine kadar hissettiği, ürperdiği yegane duygu. insanın aklını başından alacak kadar şiddetli duyumsandığından bahsettiğimiz bu korku, insanı intihara sürüklemek suretiyle ölüme kadar götürebilir. bir yakınını kaybettiğinde hissettiğin tek şey sancıdır, bir daha onu göremeyecek olmandan kaynaklanan bir acıdır ölüm acısı. peki ya kendi ölümün? işte ona yapılacak pek fazla yorum yok.
şaiir, bir yıldır ölüm acısı 20. asırlılarda diye kesin bir tabir kullanıyor, 15 yıldır hala taze durduğunu ispat etmek gerekirmi yoksa, kalbimize sövüp bunun 1 yılda geçmesi gerekiyormuş ulan mı demeliyiz.
(bkz: babanın ölmesi)*
Duyulabilecek en büyük acı. Ötesi yoktur. Bu acı duyulduktan sonra " artık hiçbir şey beni acıtamaz. " dedirtir. Hakkında ne düşünüleceği bilinemeyecek bir olgunun acısıdır. Anlatmaya kelimeler yetmez.
zamanla hiç eksilmeyen aksine hep artandır. geçen zaman çare olmaz bu acıya, en fazla uyuşturur ve hissiz hale getirir insanı.
eğer sese aktarılabilse idi yeryüzündeki tüm canlıları yok edebileceği söylenen olay.
ruhun bedenden ayrılması.
Bilindiginin aksine olurken bedenin duydugu aci degildir. Ruhun bedenden cikma acisidir. Dayanilmaz, tarifi yoktur.
hiç bir hekimin çare bulamayacağı acıdır. zordur. yaşanılmaması istenilendir. hele ki çok küçük yaşlarda bu acı ekmeğinizin arasına girmiş ise daha da zordur.
Her damardan dikenli tel çekilircesine bir acı şeklinde ifade edilen acı. gel gelelim kolunuz kesilse acıyı her damarda değil, ancak kesilen noktada hissediyorsunuz. bir gariplik var gibi sanki lan.
Şeref yoksunu acı.
Bi kez yaşayınca her ölüm haberinde hayattan kopmaktan yoruldum. Acıdan kaçmaya çalışmaktan yoruldum. Kendim teselli olamadım diye teselli etmeye çalışmaya korkmaktan yoruldum. Ölmek istemekten yoruldum. Hayatımın amacını çoktan kaybetmiş olduğumu her seferinde hatırlamaktan da yoruldum. Bıkdım hatta.
Mavi bir kuşum vardı, "maviş"
Öldüğünde arka bahçeye gömmüştüm. Mezar taşı bile yapıp adını yazmıştım.
Sonra tarih de yazayım diye ertesi gün mezara gittiğim de, mezar dağılmış etrafında mavi tüyler... ölümünden çok artık bir mezarı bile olmayışı dayanılmazdı benim için.

Sonraları daha gerçek kayıplar yaşamaksa cabasi tabi...
Tatmayan bilmez.
deneyimlemeden hissedilemeyecek derin bir acı. hayatta sorun olarak nitelendirdiğimiz birçok mesele bir anda solda sıfır kalıverir, anlamını yitirir. ölümsüz olsak da bilmesek ya bu acıyı, olmaz mı?
Zor bir haldir. Tanımı yapılamaz. Çünkü ölen anlatamaz. evet.
öyle zannediyorum ki( hiç ölmedim o yüzden bilmiyorum) bir kasılma olacak ve ardından rahatlama gelecek, soğuk ter de boşalacaktır.

böyle kusmak gibi bir şey olacak. hiç ölüme yaklaşmadım tecrübem de yok teşekkürler.
Eğer o kişi sizseniz ve bilerek kendi canınıza kıydıysanız ölüm anındaki acı Öncesinde yaşadıklarınız yanında hic bir şeydir.
Zor gerçekten. Defalarca kez yaşadım. Kendi bedenim için. Böyle bir sancı yok.
çeşitli rivayetlerin olduğu husus.

bence en doğrusu-isabetlisi allah'dan hayırlı bir ölüm dilemektir. nasılsa her işimizde allah'dan hayrı istiyoruz, bunu temenni ediyoruz; bu hususta da hayrı istemeliyiz.
yasınız ilerledikce bu tur acılarla daha fazla tanısırsınız.anneniz babanız amcanız halanız dayınız teyzeniz, cocukken abi abla diyrerek sevip saydıgınız buyukleriniz yavas yavas dunyadan gocer gider. her acı biraz daha olgunlastırır biraz daha ölüm gercegini hazmetmenizi saglar.
Öyle bir acı ki insana arada kim olduğunu unutturur. Hele ki genç yaşta birçok sevdiği tanıdığı insanı kaybettiyse.. Allah kimseye yaşatmasın deriz de hepimiz yaşayacağız. Ama ben sevdiklerimden önce ölmek isterdim..
yaşamadan asla bilinemeyecek duygu.