ölüler evinden anılar

(bkz: zapiski iz myörtvovo doma)

dostoyevskinin 1849'da gönderildiği sibirya sürgününden sonra 1861-1862 yılları arasında vremya adlı dergide yazdığı ölüler evinden anıları, hapishane hayatında geçirdiği günlerini anlatır.

dostoyevski kendisini "alexander petroviç" olarak ifade eder. dönemin rusyadaki sürgün hayatının içinde bulacağınız bir roman.

roman'da soylu mahkumlar ile köle olan mahkumlarin arasindaki ilişki önemli bir yer tutar.

Hala içimde kalan bütün yanlış anlamaları; kendi içimde, olabildiğince derinde sakladım.

Dostoyevski'nin 1862 de yayınlanan romanı.
Petroviç'in kıskançlık sebebiyle karısını öldürmesini ve 10 yıl sibirya'da kürek cezasına çarptırılmasını konu alır.
Dostoyevski kendi sürgün anılarını da en ince detayına kadar anlatır bu kitapta. Rus Çarı bu romanı okurken hıçkıra hıçkıra ağlamıştır. Diğer dosto romanlarında olduğu gibi Çok derin psikolojik tespitler içerir.

* insan her şeye alışan bir yaratıktır. Sanırım bu onun en iyi niteliğidir.
* boğazına ip geçirilmiş hangi zengin, tek bir nefes için milyonlarını feda etmez?
* bir katilden daha cani insanlar gördüm. Umudumuzu öldürenleri gördüm.