bugün

kişinin öldüğünü düşünüp ailesi dışında kim üzülür diye düşünmesidir, belki bir kaç dost belki eski sevgili deyip geçiştirmek en mümkünü.
gereksiz yere sorunsal üretme girişimidir. amk ölmüşsün lan. aysu baceoğlu üzülse kaç yazar mını sikim ya.
kişinin kendi egosunu tatmin etmek için ya da hayatta sahip olduğu değerleri, kişileri düşünmesini sağlayan sorunsaldır. ölüme en çok üzülen taraf ailedir elbette. ama seni canından çok seven sevdiceğin, dostların, uzun zamandır sadece selamlaştığın arkadaşın. seni tanımayan sadece iş yerinde, mahallede gören kişi bile üzülür. seni sevenler sevdiği için üzülür sadece tanıyanlar ise ölümü hatırlattığın için üzülür. en nihayetinde üzülenin çok olur. bu sorunsal öldükten sonra bir işe yaramaz fakat ölmeden önce düşünüp sevdiklerinle ilgili kendine çeki düzen vermene fayda sağlar.
ölmeden önce düşünmene rağmen öldükten sonra asla ve asla düşünmeyeceğin sorudur.*
hurileri görünce öbür dünyadaki sevdiklerin aklından uçup gider.*
yaşarken bunu düşünüyorsa "sen zaten ölmüşsün be oğlum" denilebilecek zatın problemidir.
sadece ama sadece sadık dostum kankam üzülür...tabi ne kadar sürer derseniz ben deyim 1 ay siz deyin 3 ay...
kim üzülür bilmem ama bu yaşta ölsem, duyanlar acır...
zaman zaman hepimiz bunu mutlaka düşünmüştür. düşünmedim diyen yalan söylüyordur. ölen bu dünyadan gittikten sonra gerisi üzülse ne olur üzülmese ne olur. kişi öldüğü zaman kıyameti kopmuştur. böyle saçma düşünceler düşünmek yerine ölüme hazırlık yapmak daha akıllıcadır.
ölümden öte koy var mı.
ölürse ailesinin bile üzülmeyeceğini öğrenmesiyle hızla level atlayacak sorunsaldır.
herkes üzülebilir belki ama ateş sadece düştüğü yeri yakar ömür boyunca.
(bkz: öldükten sonra değerinin anlaşılması)
patron. sadece bana değil mesai arkadaşım olan diğer mühendis arkadaşa da üzülür. bizim gibi kamilleri nereden bulacak bir daha.
aslında burada ki " ailem dışında kim üzülür" olayı klişelik gibi algılanması da ne kadar doğru bilemiyorum. yani benim için, ailemin üzülmesi zaten her şeyi anlatır. ama tabii sevildiğini bilmek duygusu altında bilinç böyle bir düşünceye itiyor sanırım.
Boş beleş insanlara kimse üzülmez...

Bir hayat duruşun varsa güzel anılırsın...

Düşünsene “hayatta yalakalık yapmazdı, dürüst insandı” dediklerini...

Ötesi yok...
Akrabalar 3 5 dost o kadar yüzlerce insan göbek atar ama.
Öldükten sonra zaten her şey biteceği için Yaşarken sevdiklerinin kıymetini bilmek lazım.
kimse üzülmez.
5 kişi cenazeme gelir..

Ama işyerinden katılanlar olur..
kim ölürse ölsün en çok anne sonra baba harici kimsenin umrunda olmaz. millet cenazene gelir kendi aralarında dedikodu yapar. yalandan gözlerine tükrük çalar ve ikinci pideyi ya da fazla ayranı sorar ilk önce seni gömüp sonra helvanı gömerler. sonra unutulur gidersin. herkes menfaati kadar dostundur gerisi boş.
Tam dicektim yukarıda yazar arkadaşımın biri yazmış. Ben ölsem ailem bile üzülmez. Oksijen israfı diye bakıyorlar yüzüme yüzüme.