bugün

Ulan olmuyorsa büyük sıkıntı valla hatta cehennemin ta kendisi bile olabilir. Düşünsene hayattan bunalmışsın pişmanlıklar, atlatamadığın geçmişin, hatalar ve acı veren bir sürü şey. Artık dayanamıyorsun ve bunlardan kurtulmak için intihar etmeye karar veriyorsun. Olmaz demeyin bir çoğumuz ciddi ciddi düşünmüşüzdür. Neyse bir şekilde beceriyoruz ve süprizzz mothefucker anılara sıkışıp kalmışız. Bu cehennem değil de nedir. Hayır yaşasaydık belki, bir ihtimal yeni ve güzel anılarla bastırırdık diğerlerini bastıramasak bile en azından ara ara aklımıza gelirdi ama bu şansı da kaçırmış oluruz.

Umarım böyle bir şey yoktur.
Bir sorunsal.

Merak ediyorum. Öldükten sonra hafızamızda ki anılar, bilgiler, beceriler yok oluyor mu. Yoksa bir yerlerde muhafaza ediliyor mu. Bak şimdi durduk yerde işkillendim.